“อุ๊ย! ยัยศิบ้าเอ๊ย...แกทำไมโง่แบบนี้ ลืมเอาผ้าเช็ดตัวกับชุดเข้ามาเปลี่ยนได้ไง แล้วแกจะทำไงดีล่ะทีนี้” ศิริยาเอ่ยว่าตัวเองด้วยความเจ็บใจ ที่ตัวเองเผลอลืมเอาผ้าเช็ดตัว และชุดเข้ามาเปลี่ยน
“ยัยศิ แกจะให้เขาเอาให้เลยดีไหม ถ้าไม่ให้เขาเอาให้ แกก็จะไม่ได้ออกจากห้องน้ำแน่คืนนี้” หญิงสาวถามตัวเองกลับไปกลับมาด้วยความคิดไม่ตกว่าจะเอาไงดี
“เอาวะ! เอาไงเอากัน” เมื่อตัดสินใจได้แล้วว่าจะให้แดเนียลเอาผ้าเช็ดตัว และชุดมาให้ที่หน้าห้องน้ำ
“พี่แดเนียลคะ พี่แดเนียล” หญิงสาวเปิดประตูออกมาร้องเรียกด้วยความเขินอาย
ทางด้านแดเนียลพอวางสายจากผู้เป็นแม่ก็นั่งดูทีวีไปเรื่อย เมื่อได้ยินเสียงเรียกของศิริยา เขาก็รีบขานรับทันทีด้วยความรวดเร็ว
“ครับ...”
“พี่แดเนียล คะ...คือว่า...” ศิริยาอายไม่กล้าที่จะพูด ได้แต่ติดอ่างอยู่แบบนี้
“มีอะไรจ๊ะ” แดเนียลก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอเรียกเขาทำไม
“คะ...คือว่า...พี่ช่วยเอาผ้า
