“ทำไมฉันร้อนขึ้นมาเฉย ๆ แบบนี้นะ” ศิริยารู้สึกร้อน ๆ วูบ ๆ ขึ้นมาเฉย ๆ ไม่รู้สาเหตุจนต้องได้ทรุดตัวนั่งลงกับพื้นห้องจนลืมไปเลยว่าตอนนี้ตัวเองกำลังอยู่ในสภาพที่เสี่ยงขนาดไหน
แดเนียลเห็นอาการของศิริยาที่กำลังเป็นอยู่ตอนนี้เขาก็ได้แต่ยืนยิ้มมองดูอยู่ห่าง ๆ เพื่อรอโอกาสให้หญิงสาวเรียกร้องเขาให้เข้าไปหา
“ร้อน ๆ ช่วยศิด้วยค่ะพี่แดเนียล” หญิงสาวร้องให้ชายหนุ่มช่วยแต่ไม่รู้จะให้ช่วยอะไร ส่วนมือบางสองข้างของเธอก็กำลังปลดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างรวดเร็วด้วยความร้อน และเหมือนกับว่าต้องการอะไรสักอย่างเข้ามาเติมเต็มซึ่งเธอไม่รู้เลยว่ามันคืออะไร
“อะไรนะน้องศิ? ไหนเมื่อกี้ใครนะที่ไล่พี่อยู่เลยแถมยังบอกว่าเกลียดพี่อยู่เลยน่า...” แดเนียลรู้ว่ายังไงศิริยาก็ไม่รอดมือเขาอยู่แล้ว เลยขอเล่นตัวนิดหนึ่งเพื่อให้เธอทรมานกับการที่ต้องการ
ฉันเป็นอะไรไปนะ ยัยศิแกเป็นอะไร ทำไมแกเป็นแบบนี้ จิตใต้สำนึกมันร้องออกมาเพื
