กรุงเทพฯ
“พี่หมอดูแปลก ๆ ไปนะคะ 1 เดือนแล้วนะคะที่พี่หมอดูแปลกไป” สุภาถามธนาด้วยความสงสัย ก็เพราะตั้งแต่ 1 เดือนที่ศิริยาไปนิวยอร์ก ธนาก็ดูแลเอาใจใส่เธอเป็นพิเศษ รับส่งกลับบ้านทุกวัน เลยไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองไปว่าเขาชอบเธอ
“ปะ...เปล่าครับ” ธนาหลบตาสุภาตอนตอบคำถามของเธอ ยิ่งธนาหลบตาแบบนี้ก็ยิ่งสงสัย
“ไม่เชื่อ พี่หมอหลบตาภาแบบนี้ต้องมีแน่นอนค่ะ” หญิงสาวพยายามคาดคั้นเอาความจริงจากเขาให้ได้ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีประโยชน์อะไร
“ไม่มีจริง ๆ ครับ เอ่อ...ว่าแต่เมื่อคืนศิได้โทร.หาภาไหม?” ชายหนุ่มเอ่ยเปลี่ยนเรื่องขึ้นทันทีเมื่อรู้ตัวว่าตัวเองกำลังจะเจอทางตันเข้าให้แล้ว
“ก็คุยค่ะ คุยกันแป๊บเดียวเองค่ะ”
แหม ๆ เปลี่ยนเรื่องเร็วจริงนะ แต่ก็เอาเถอะเรื่องเพื่อนเธอสำคัญกว่า ประโยคหลังหญิงสาวพูดกับตัวเองคนเดียวไม่ให้เขาได้ยิน
“ศิได้บอกภาไหมว่าจะกลับมาอีกไม่นานนี้แล้วนะ”
“บอกค่ะ เห็นศิบอกว่าอยู่ที่โ
