“อาอลิซขา น้องวิมาเยี่ยมค่า”
เสียงสดใสของวันวิเศษดังมาแต่ไกล คนป่วยยิ้มกว้างด้วยความดีใจเมื่อเห็นหลานชายกับหลานสาวมาหา ตามมาด้วยคุณแสนดี เอรีน่า และแสนปิติ พวกเขาทั้งหมดมาเยี่ยมอลิซหลังจากรู้ข่าวการบาดเจ็บของอลิซได้เพียงวันเดียว
“เจ็บไหมครับอาอลิซ” วันพิเศษมองตรงผ้าพันแผลก่อนจะเงยหน้าสอบถามคุณอาคนสวยด้วยน้ำเสียงห่วงใย สมกับที่เป็นพี่ชายคนโตของบ้าน ในขณะที่น้องสาวตัวแสบยุ่งอยู่กับถุงขนม
“เจ็บครับ แต่ไม่เป็นไร” อลิซเอามือขึ้นมาลูบหัวหลานชายด้วยความเอ็นดู ตัวเท่านี้รู้จักเป็นห่วงคนอื่นแล้ว
“แล้วมันเกิดอะไรขึ้นอลิซ ป้าฟังที่เจ้าอินพูดไม่รู้เรื่อง” คุณแสนดีมัวแต่ตกใจจึงฟังไม่ได้ศัพท์
“คืออลิซจะไปสัมภาษณ์งานค่ะ แต่ไม่อยากให้ใครไปส่ง” คนเจ็บยิ้มน้อย ๆ เมื่อคิดถึงเหตุการณ์ที่ทำให้ตนเองเจ็บตัว
“แล้วยังไงต่อลูก”
“ก็ดื้อไงครับคุณป้า อยากไปเอง อยากขึ้นรถเมล์” อินทิวาอดไม่ได้จึงพูดแทรกด้วยน้ำเส
