บทที่ 5 จิ๊มิอยากโดนจิ้ม (1)
1043 คำ
คู่แต่งงานใหม่ใช้ชีวิตด้วยกันได้หนึ่งสัปดาห์ แต่ยังไม่ได้เข้าหอเหมือนคู่รักคู่อื่น เพราะฝ่ายชายไว้ตัวเหลือเกินขนาดนอนบนเตียงเดียวกันแท้ ๆ เขายังเอาหมอนมากั้นกลางแบ่งเขตอย่างชัดเจน จนอลิซต้องกลอกตามองบนอยู่ทุกค่ำคืน จริง ๆ คนที่ควรกลัวต้องเป็นเธอมากกว่าไหม ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้รักนวลสงวนตัวมาก
หญิงสาวอยากลองเปลี่ยนบรรยากาศเผื่อชายหนุ่มจะเปลี่ยนใจยอมพลีกายให้เธอจึงร้องขอไปฮันนีมูน คราแรกอินทิวาไม่อยากไป แต่เห็นแววตาเศร้าสร้อยก็อดสงสารภรรยาไม่ได้ สุดท้ายก็ต้องยอมตามใจจึงโดนเธอกอดคอหอมแก้มไปหนึ่งฟอด
“คุณหนูอลิซ อย่าทำแบบนี้สิครับ มันไม่งาม” ปากห้ามแต่ใจหวั่นไหว เขาหยุดอมยิ้มไม่ได้จริง ๆ กับการกระทำของเธอ
“อย่าซีเรียสสิคะ เราเป็นสามีภรรยากัน เรื่องแบบนี้ธรรมดา”
แม่คนขโมยความหอมบนแก้มของสามีเอ่ยอย่างไม่อาย แววตาแพรวพราวของเธอทำให้อินทิวาเกิดอยากเปลี่ยนใจแต่สุดท้ายก็ทำไม่ลง
“ผมไม่เถียงแล้ว ตกลงคุณอยากไปไหน”
“สงขลาค่ะ”
“ทำไมถึงอยากไปสงขลา”
“อลิซเห็นรีวิวใน TikTok สงขลามีที่เที่ยวเยอะมาก ก็เลยอยากไป”
“อืมได้ งั้นผมฝากคุณจัดการด้วยแล้วกัน สิ้นเดือนนี้ผมว่าง”
“เย่ พี่อินน่ารักที่สุด”
ความสดใสของคุณหนูอลิซทำให้อินทิวามีความสุขอย่างบอกไม่ถูก แต่คนปากแข็งก็ยังคิดว่าตัวเองไม่สามารถรักใครได้จริง ๆ
เมื่อคิดถึงเรื่องครอบครัว คิดถึงเรื่องบิดามารดาสีหน้าของเขาก็เริ่มเปลี่ยนไปกลายเป็นผู้ชายเย็นชาพร้อมด้วยการสะกดจิตตัวเอง ถ้าไม่อยากเจ็บ อย่ารักใครเด็ดขาด ห้ามรักภรรยาทางนิตินัย แต่เขาไม่รู้หรอกยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ
เมื่อสิ้นเดือนมาถึงสองผัวเมียก็ได้เดินทางสู่จังหวัดสงขลาด้วยเครื่องบินซึ่งลงจอดที่สนามบินนานาชาติหาดใหญ่ และเดินทางต่อด้วยรถยนต์ที่จองเอาไว้ผ่านแอปพลิเคชัน อลิซไม่ค่อยได้มาต่างจังหวัดจึงค่อนข้างจะตื่นเต้นเป็นพิเศษ
ระหว่างทางทั้งสองคนได้แวะกินข้าวที่ร้านอาหารร้านหนึ่งผ่านการแนะนำของคนขับรถ เวลาผ่านไปไม่นานบนโต๊ะอาหารก็เต็มไปด้วยของอร่อย เช่น กุ้งผัดกะปิสะตอ แกงส้มปลาทู คั่วกลิ้งเนื้อ ไม่เว้นแม้กระทั่งน้ำบูดู ที่มาพร้อมผักต่าง ๆ ให้ได้จิ้ม
“อาหารน่ากินมากเลยพี่อิน”
“ระวังเผ็ดด้วยนะครับ”
“เผ็ดแค่นี้อลิซทนได้ค่ะ”
หญิงสาวยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม รู้สึกปลื้มใจที่เขาเป็นห่วงเธอ ก่อนจะเอื้อมมือไปตักอาหารในจานแล้วใส่ปาก ใบหน้าขาวใสเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงหลังจากลิ้นได้สัมผัสกับความเผ็ดร้อนของอาหารใต้
แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังกินไม่หยุดเพราะอาหารอร่อย อินทิวาเองก็กินไม่หยุดเหมือนกัน
อาหารใต้ถือเป็นอาหารที่มีรสชาติจัดจ้าน เผ็ดร้อน ถึงพริกถึงเครื่อง ใครกินเป็นต้องชอบโดยเฉพาะแกงส้มหรือที่เรียกในภาษากลางว่า แกงเหลือง
“น้ำสีดำ ๆ อันนี้เรียกว่าอะไรเหรอคะพี่อิน”
“น้ำบูดู อร่อยเหมือนกัน ลองชิมดู พี่เคยกิน”
“แล้วมันทำมาจากอะไร”
“ก็ทำมาจากปลานี่แหละ แต่เขาเอาไปหมักกับเกลือ”
“เอ่อ มันกินได้จริง ๆ ใช่ไหมคะ”
“กินได้ ลองชิมดู อร่อยจริง”
อลิซกล้า ๆ กลัว ๆ จะชิมหรือไม่ชิมน้ำบูดูดีแต่สุดท้ายก็ลองชิม
‘อร่อยกว่าที่จินตนาการอีก’
เธอคิดหลังจากได้ลิ้มรสความเค็มของน้ำบูดูซึ่งเป็นอาหารพื้นเมืองของชาวปักษ์ใต้ โดยเฉพาะสามจังหวัดชายแดนใต้ที่ต้องมีขวดน้ำบูดูติดไว้ทุกบ้าน และมีให้กินเกือบทุกมื้ออาหารซึ่งจะใส่ไว้ในถ้วย
เล็ก ๆ ปรุงรสชาติด้วยพริก มะนาว หอมแดง
หลังจากการรับประทานอาหารผ่านพ้นไปอย่างมีความสุข พวกเขาก็ได้เข้าไปพักที่โรงแรม ซึ่งตั้งอยู่ในตัวเมืองของจังหวัดสงขลาและติดกับหาดสมิหลา สถานที่ที่ใคร ๆ ก็ต้องมาเยือน หากไม่มาเยือนเท่ากับมาไม่ถึงจังหวัดสงขลา
“เสียดายจัง มาถึงค่ำแล้ว”
อลิซโอดครวญเล็กน้อยหลังจากล้มตัวลงนอนบนเตียงหนานุ่ม เนื่องจากอุบัติเหตุบนท้องถนนทำให้การเดินทางล่าช้ากว่ากำหนด
เมื่อมาถึงที่พักฟ้าก็มืดแล้วสองสามีภรรยาจึงไม่ได้ออกไปเที่ยวตามแผนที่วางเอาไว้
“ค่อยไปพรุ่งนี้ก็ได้ เราสั่งอะไรมากินในห้องไหม” อินทิวาเสนอความคิดเห็น หากจะให้ออกไปหาของกินตอนนี้เกรงว่าจะไม่สะดวกเพราะบรรยากาศเหมือนฝนจะตก
“เอาค่ะ อลิซหิวพอดี พี่อินอยากกินอะไร”
“ได้หมด คุณสั่งเถอะ ผมขอไปคุยโทรศัพท์แป๊บ”
อลิซพยักหน้าหงึก ๆ มองเมนูอาหารที่วางอยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียงก่อนจะกดโทรศัพท์สั่ง และสิ่งที่เธอไม่พลาดคือของมึนเมา เพราะคืนนี้เธอจะมอมเหล้าอินทิวาแล้วลากขึ้นเตียง จากนั้นก็จัดการยัดเยียดความเป็นเมีย
‘คอยดูนะถ้าคืนนี้จิ๊มิไม่โดนเจิมเธอจะหนีไปบวชให้รู้แล้วรู้รอด’
หญิงสาวคิดหลังจากสั่งอาหารเรียบร้อย ครู่ใหญ่ ๆ อาหารตามสั่งก็ถูกลำเลียงเข้ามาในห้องพัก
“เอ้าชนค่ะพี่อินขา” หญิงสาวเปิดเบียร์แล้วยกขึ้นมาเพื่อให้
อินทิวาชน ชายหนุ่มยิ้มน้อย ๆ คาดไม่ถึงว่าคุณหนูอลิซจะดื่มเป็น
“กินช้า ๆ เดี๋ยวเมา”
เขาเตือนหลังจากเห็นเธอกระดกอึก ๆ
“ไม่เมาหรอกแค่นี้เอง” ใช่กระป๋องเดียวไม่เมา แต่ถ้าสองกระป๋องไม่แน่ คุณหนูอลิซยิ้มตาเยิ้มหลังจากหันไปมองหน้าสามีสุดที่รัก แต่เขาไม่ได้รักเธอก่อนจะกระโดดขึ้นไปนั่งบนตักอย่างใจกล้าบ้าบิ่น
“ไหนบอกไม่เมาไง” ชายหนุ่มถามด้วยรอยยิ้มหลังจากเอามือไปโอบตรงเอวคอดกิ่วเพื่อประคองคนเมาไม่ให้หงายหลัง
- ผู้เขียน
