หลงรักนางร้าย+พ่ายรักยัยตัวแสบ

ตอนที่ 2

ตอนที่ 2

นาทีนั้นเองเธอจึงได้ตะคอกเสียงใส่เขา “ไอ้บ้าแกทำอะไรฉัน” หลงลืมไปแล้วว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกับเธอ พอรู้ตัวเหมือนมีบางอย่างหายไป จึงได้มองสภาพโป๊เปลือยนั่น ทว่าเขาสำรวจเพียงแค่ปราดเดียวเขาถึงกับตาวาวโรจน์ราวกับเห็นเนื้อกวางอันแสนหวาน

เขากดยิ้มราวกับปีศาจราคะ น้ำเสียงห้วน ๆ แข็ง ๆ กล่าวขึ้นมาทันใด “เธอต่างหากล่ะ” เขาถือดีที่สุด พลางหย่อนเท้าลงจากเตียงนอน ลุกขึ้นยืนอย่างหน้าไม่อาย มือหนาเอื้อมหยิบคว้าผ้าเช็ดตัวที่มันหล่นกองอยู่บนพื้นนั่นมาพันไว้ที่เอวของตนทันที

เจียวอิงตวัดสายตาอย่างแค้นเคืองเธอแสนจะอับอายเป็นที่สุดชีวิตของเธอทำไมมีแต่เรื่องน่ารันทดอนาถขนาดนี้ ความสาวของเธอถูกเขาย่ำยีจนป่นปี้ไปหมด “จะบ้าเหรอเมื่อคืนฉันก็เข้าห้องตามคีย์การ์ดของโรงแรม” กล่าวจบกระชับผ้าห่มปกปิดสัดส่วนเว้าโค้งของเธอเอาไว้ให้มิดชิด เพราะสายวาววับคู่นั้นจับจองอย่างไม่วางตา

เขาอ้ำอึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นย้อนนึกขึ้นมา เป็นเขาเองที่เปิดประตูและกระชากเธอเข้ามา “เธอเป็นใคร” เขาถามน้ำเสียงแข็ง ๆ ท่าทีเย็นชาและไร้ความรู้สึกผิด

“มันไม่สำคัญว่าฉันเป็นใคร ถือเสียว่าฉันยกให้หมามันกินฟรี ๆ ก็แล้วกัน” เธอทั้งโกรธและเกลียดตัวเอง ทำเป็นเหมือนผู้หญิงใจง่ายไปแล้ว อกหักช้ำรักยังไม่พอความสาวยังมาถูกผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ย่ำยีจนน่าอดสู

“ต้องการเท่าไหร่” เขาถามพลางเดินไปเปิดกระเป๋าคิดจะเขียนเช็กให้เธอ เหลือบสายตามองอยู่อึดใจหนึ่ง น้ำเสียงห้วน ๆ นั่นทำให้เจียวอิงไม่พอใจสักเท่าไหร่ จะพูดขอโทษสักคำยังไม่มีจากปากของผู้ชายคนนี้

“ฉันไม่ต้องการ” เธอหยัดกายลุกขึ้น แต่เจ็บแปลบกลางกายสาว ชายหนุ่มมองผ้าบนเตียงนอนมันยับย่นยู่ยี่ไปหมด เมื่อคืนคงหนักน่าดู และยังคงได้กลิ่นคืนวสันต์อบอวลอยู่จาง ๆ สิ่งที่เขาประหลาดใจคือรอยจุดสีแดงนั่นเปรอะอยู่บนผ้าปูเตียง

เธอบริสุทธิ์!

“ชุดเธอคงใส่ไม่ได้ รอก่อนก็แล้วกัน” เขายังมีความเป็นคนอยู่ เมื่อเหลือบสายตามองไปยังชุดสีดำกองอยู่บนพื้นท่าทางจะเปียกไม่เบา พอจำได้รางๆ เธอเปียกชุ่มไปทั้งตัว

“ไม่ต้องฉันมีเงิน” เธอมองซ้ายที ขวาทีแต่ไม่มีกระเป๋าของเธอ พลางขมวดคิ้วมุ่น และมันหายไปไหนกันแน่ ด้านหน้าห้องมีสตรีสูงวัยคนหนึ่ง เธอยืนอยู่นานพอสมควรพร้อมกับกระเป๋าเงินหนังสีดำตกอยู่หน้าห้อง เธอยื่นให้ผู้ช่วยส่วนตัวค้นหาข้อมูลของผู้หญิงคนนั้นทันที

“เธอเป็นนักแสดงค่ะ รับบทส่วนมากเป็นนางร้าย มาจากตระกูลลู่ค่ะ เป็นลูกสาวคนใช้อีกอย่าง” ผู้ช่วยส่วนตัวกล่าวขึ้นมา

“อะไร” สตรีสูงวัยถามขึ้นมาอีกครั้ง

“เธอมีข่าวไม่ดีนักค่ะคุณผู้หญิง” สิ้นเสียงสาวใช้ ทำให้หญิงสูงวัยขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น จะเป็นไปได้อย่างไร แม่เด็กสาวคนนี้เคยช่วยชีวิตเธอเอาไว้เมื่อสองปีที่แล้ว หากไม่ได้เด็กนั่นช่วย ป่านนี้คงไม่มีชีวิตอยู่ถึงทุกวันนี้แน่ ๆ

“ข่าวเน่า ๆ พวกนั้นฉันไม่สน จับตาดูเด็กคนนั้นเอาไว้ หากคุณชายออกจากห้องเมื่อไหร่ให้รีบกลับบ้านทันที”

เสียงเคาะประตูข้างนอกดังขึ้น ชายหนุ่มนั่งด้วยท่าทีน่าเกรงขาม หญิงสาวอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำ เวลาเธอนั่งจะมองเห็นเต้างาม ๆ โผล่พ้นมาให้เห็นแวบ ๆ เมื่อคืนเขากับเธอเล่นบทรักกันหลายรอบ ดังนั้นแม่สาวสวยคนนี้จึงได้เจ็บปวดกลางกายสาวเข้าให้ ไม่บอกก็รู้สดซิงขนาดนี้ ใบหน้าของเธอขาวซีดเพราะพักผ่อนน้อย

“นี่คุณไปเปิดประตูสิ” จะให้เธอออกไปเปิดประตูสภาพแบบนี้ได้ยังไงกัน หากใครมาเห็นเข้า มีหวังได้กลายเป็นข่าวหน้าหนึ่งแน่ ๆ เธอจึงได้นั่งลงบนเตียงนอนรอชายหนุ่มไปเปิดให้ เขาไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาเสียเลย ขนาดเธอพยักพเยิดให้อีกฝ่ายลุกไปเปิดประตู ยังชักสีหน้าส่งกลับมาให้เธออีกต่างหาก

“จะบ้าเหรอ เรื่องอะไรเธอก็เปิดสิ” เกิดมาเพิ่งจะเจอผู้หญิงบ้า ๆ แบบนี้ครั้งแรก ยังจะมามีหน้าออกคำสั่งอีก เขาเป็นถึงคุณชายใหญ่ตระกูลจ้าว เธอกลอกกลิ้งตาไปมา ทำท่าจิ๊ปากบ่นอุบอิบอยู่นั่น จนเขาต้องพ่นลมหายใจเฮือกใหญ่อย่างไม่พอใจ

แต่ทว่ายัยคนสวยกลับส่งสายตาขวางปาค้นมาให้เขาอีก เขาจึงได้ตัดสินใจเดินออกไปเปิดประตูด้วยความไม่พอใจ เกิดมาเพิ่งจะเคยพบเคยเจอ ที่เปิดประตูให้ก็เพราะหล่อนสะสวยหรอกนะ

“ชุดมาแล้วครับคุณชาย” คนสนิทเขากล่าวขึ้นมา พร้อมกับชุดเดรสสีชมพูกลีบบัว เมื่อหล่อนเห็นเข้าให้ ตาลุกวาวทันที เดินสาวเท้ามาพลางหยิบชุดขึ้นมาเชยชม หน้าระรื่นอย่างเห็นได้ชัด เธอคลี่ยิ้มหวานดวงตาเป็นประกายวาววับน่าค้นหา ใบหน้าสะสวยงดงามขึ้นสีเลือดฝาดเพียงแค่เธอแย้มยิ้มเท่านั้น

‘ผู้หญิงคนนี้น่าดึงดูดขนาดนี้เชียว’ เขาคิดอยู่ในใจ

“แพงน่าดู เนื้อผ้าดีมาก ๆ” เธอเชยชมสมใจ เขาเผลอหัวเราะเบา ๆ กับท่าทางตลกพิลึกพิลั่น จากนั้นเธอจึงเดินเข้าห้องน้ำ อาบน้ำไม่นาน ชุดสวย ๆ ถูกสวมใส่โดยหญิงสาว เมื่อเธอเดินออกมาทำให้อีกฝ่ายตกตะลึงพึงเพิดเข้าให้ กับความงดงามดุจเจ้าหญิง ผิวพรรณขาวนุ่มนวล ใบหน้าเรียวเล็กจมูกโด่งคิ้วสวยยาวรับเข้ากับดวงตากลมโตดูสดใส

“นี่นายเรื่องของเราช่วยเก็บเป็นความลับด้วยนะ” เธอพูดขึ้น สีหน้าเหมือนไม่ติดใจอะไร แต่...นั่นครั้งแรกของเธอนะและเต็มใจกับอีกฝ่ายก็ตามทีเถอะ แต่เรื่องมันเกิดขึ้นมาแล้วจะให้ทำยังไงได้

ชายหนุ่มหันเหสายตามองมาที่เธออย่างกังขา ปกติแล้วผู้หญิงส่วนมาก มักจะเรียกร้องให้ผู้ชายรับผิดชอบ แต่เธอไม่ มันน่าแปลกที่สุดเท่าที่เคยผ่านผู้หญิงมาไม่ซ้ำหน้า อีกอย่างเธอยังบริสุทธิ์ไร้ราคีใด ๆ อีกด้วย เขาสำรวจรูปร่างสัดส่วนของเธอผ่านทางสายตาคมกริบ นึกถึงว่าเขาสัมผัสส่วนใดของเธอบ้าง พอคิดถึงกลางกลายขึงเคียดขึ้นมาทันใด

“นี่นายอย่ามองแบบนี้ได้ไหม” เพราะสายตาของเขาทำให้เธอนึกหวาดกลัวขึ้นมา เขาดูมีทีท่ายิ่งยโส สายตาเย็นยะเยือกชวนขนลุกอีกอย่างเขาดูเหมือนเสือผู้หญิงท่าทางแบดบอยอีกด้วย ไม่รู้จะสรรหาคำใดมาเปรียบเทียบ

“บ้านเธออยู่ไหน” เขาใจดีจะไปส่ง เกิดมาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนได้นั่งรถไปกับเขา มีเพียงแค่ผู้หญิงที่เขารักเท่านั้น แต่ผู้หญิงคนนี้คือข้อยกเว้น เห็นว่าเธอสะสวยดีหุ่นพอเหมาะพอดีและยังสดใหม่อีกต่างหาก คิดจะควบเล่น ๆ คร่าเวลาก็คงดีไม่น้อย