เชลยกาม Chapter 7 นมหวานเป็นบ้า

1176 คำ

ระหว่างที่เขาพูดและแขวนขนม ข้างในห้องก็ร้อนระอุไปด้วยไฟสวาท ดาวเดือนกระเด้าเอวกับมือของคฑาเทพด้วยสัญชาตญาณจนเกือบลืมตอบ โอ แค่นิ้วเขายังเสียวขนาดนี้ ไม่อยากคิดเลยว่าถ้าเป็นคฑาเทพยักษ์ หล่อนจะสุขเสียวปานไหนกัน! “อา อา อา...” “โอ นมหวานเป็นบ้าเลยคนสวย” สองหนุ่มสาวครวญครางคลอเคลียกันเสียงเบาจนเกือบลืมกอบชนม์แล้ว หากไม่ใช่ว่าเขาเคาะห้องอีกครั้ง ก็อกๆ “ดาว หลับต่อเหรอ” ดาวเดือนสะดุ้งตกใจ หล่อนซุกหน้าลงกับอกกว้างของคฑาเทพงุดๆ จนปากเขาหลุดจากหัวนมหล่อน ชายหนุ่มเองก็กอดร่างอวบอัดนุ่มนิ่มไว้ แต่มือนั้นไม่ยอมหยุดกระแทกใส่กลางกายสาวดัง แจะ! แจะ! แจะ! “อื้อ อือ...” ดาวเดือนกลั้นเสียงครางกับอกเขา โดยไม่รู้เลยว่าข้างนอกห้อง กอบชนม์ยังยืนอยู่หรือเปล่า กระทั่งอารมณ์หวามของหล่อนปะทุคุคลั่ง! สาวน้อยก็ยกมือปิดปากกลั้นเสียงครางสุดตัว ในขณะที่ร่างกายของหล่อนแอ่นระแน้ใส่มือหยาบโลนของเขาอย่างไร้ยางอาย “อื๊อออ!!! แฮ่ก... แฮ่ก...” คฑาเทพปล่อยให้หล่อนเป็นอิสระเมื่อดาวเดือนระเบิดตูมตามคามือของเขา ก่อนจะขยับไปใกล้ผ้าม่าน แอบมองไปนอกหน้าต่าง โดยปล่อยให้สาวน้อยนอนเปลือยกายเฉอะแฉะ มีเพียงเสื้อในที่ถูกปลดสายแล้วติดกาย อยู่บนเตียงเหล็กเก่าๆ ทางด้านหลัง ไม่มีกอบชนม์แล้ว มีแค่ขนมที่แขวนไว้หน้าห้อง คฑาเทพถอนหายใจ หันกลับมามองแม่สาวน้อยเนื้ออ่อน หมายจะดำเนินการนัวเนียเสียดสีกันต่อ แต่พอเอื้อมมือเข้าไปใต้เสื้อในหลวมๆ ขยำนมหล่อนอย่างเบามือ ดาวเดือนกลับปัดมือเขา แล้วนอนตะแคงเฉยเลย! “อือ คุณคฑาขา” ปากครางเรียกชื่อเขา แต่ร่างกายหล่อนไม่ไหว อ่อนเพลียจนผล็อยหลับไปเฉยเลย! ลักหลับซะเลยดีมั้ยเนี่ย แม่เด็กเอาแต่ใจ! คฑาเทพคันไม้คันมืออยากจะจับหล่อนแหกขาออกกว้างแล้วกระแทกเข้าไปซะให้หายคาใจ แต่สุดท้ายก็ใจอ่อน จับหล่อนสวมเสื้อผ้าแล้วห่มผ้าให้ ยอมให้หล่อนนอนพัก เอาไว้ฟ้าฝนเป็นใจค่อยมาต่อกันใหม่แล้วกัน คืนนี้คงต้องพึ่งพากางเกงในของหล่อนเหมือนเดิม ไม่อย่างนั้นไอ้หนูยักษ์ของเขาคงแข็งคาเป้ากางเกงอยู่แบบนี้ หลับไม่ลงแหงเลย! เปรี้ยง! เสียงฟ้าผ่าที่ดังมาทำให้สาวน้อยในชุดนักเรียนถึงกับต้องยกมือขึ้นปิดหูด้วยความตกใจ ดาวเดือนเหลือบตามองเม็ดฝนมหาศาลที่ร่วงหล่นลงพื้นถนนจนน้ำท่วมสูงด้วยความเหน็ดเหนื่อยทั้งกายและใจ ทางกายเหนื่อยเพราะมาโรงเรียนเมื่อเช้า ฝนก็ตกพรำๆ ต้องกางร่มเข้าไปเรียนแบบตัวเปียกชื้นทั้งวัน และหลังจากฝนขาดเม็ดไปตอนสิบโมงเช้า เมฆฝนดำทะมึนก็ลอยมาตอนเย็น แล้วเทโครมลงมาไม่ขาดสายตอนเลิกเรียนพอดี อย่างกับฟ้าจะแกล้งกันอย่างนั้นแหละ ทั้งที่หล่อนหลบอยู่ตรงป้ายรถเมล์พร้อมเพื่อนนักเรียนอีกเป็นสิบคน แต่ก็โดนฝนสาดกันหมด เปียกไปถึงกางเกงในแล้วเนี่ย! ส่วนทางใจหล่อนเหนื่อย... เพราะเมื่อเช้าหล่อนตื่นขึ้นมาตอนตีสี่ โดยที่เสื้อผ้าสวมอยู่ครบ จนดาวเดือนไม่แน่ใจว่าเรื่องเมื่อคืนนี้หล่อนฝันไปหรือเปล่า แต่ขนมของกอบชนม์ก็วางอยู่ในห้องนี่นา คฑาเทพคงเอามาวางให้ หรือว่าหล่อนจะเดินหลับตาละเมอออกไปเอาขนมเข้าห้องมาเองกันนะ แต่ยังไงก็ช่างเถอะ พอออกมาจากห้องนอนตอนเช้าตรู่ หล่อนก็พบว่าคฑาเทพกลับไปมหาวิทยาลัยแล้ว ถึงมันควรเป็นอย่างนั้นเพราะเป็นวันที่เขามีเรียน ที่ผ่านมาเขากลับมานอนบ้านอยู่บ้างปีละไม่กี่ครั้ง เขาก็กลับไปมหาวิทยาลัย แล้วนอนที่คอนโดมิเนียมเลยในวันจันทร์เสมอ แต่คราวนี้เขาติดค้างหล่อนอยู่ไง... เขายังไม่ได้เสียบคฑายักษ์แสนซนเข้ามาในความอวบนุ่มที่แฉะรอเขามานานแสนนานเลย! ตริ๊ง! ‘เธออยู่ไหน’ ดาวเดือนหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาด้วยความงุนงงว่าใครส่งไลน์หาหล่อนกันเนี่ย แต่พอเห็นภาพโปรไฟล์ของเขา สาวน้อยก็เบิกตากว้าง หัวใจเต้นตึกตัก ตายแล้ว! หล่อนแอดไลน์คฑาเทพไว้เมื่อไหร่กัน ทำไมจำไม่ได้เลย หรือว่าเมื่อคืนนี้เขาเป็นคนแอดไลน์ตัวเองไว้ในโทรศัพท์มือถือของหล่อน... กรี๊ด! แสดงว่าความทรงจำของหล่อนไม่ใช่ความฝันจริงด้วย โธ่เอ๊ย หล่อนไม่น่าเพลียจนหลับไปเลย ไม่อย่างนั้นป่านนี้หล่อนกับเขาคง... ตริ๊ง! ‘ทำไมอ่านแล้วไม่ตอบ อยู่ไหน!’ ดาวเดือนจิ้มนิ้วสั่นเทาลงบนหน้าจอสมาร์ทโฟนด้วยหัวใจระรัว หน้าแดงซ่าน ถึงแม้เขาจะตะคอกอย่างไรหล่อนก็ไม่หวั่น เอาเข้าจริงดาวเดือนรู้เสมอว่าคนอย่างเขาเป็นคนปากร้ายใจดีมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ก็หล่อนโตมาในบ้านของเขานี่นา ‘รอรถเมล์อยู่หน้าโรงเรียนค่ะ’ ‘ฉันมารับ รถจอดอยู่หน้าตึก AB’ โดยไม่ต้องพิมพ์ตอบ ดาวเดือนลุกพรวดพราดขึ้นวิ่งตากฝนกลับเข้าไปในโรงเรียนทันที ที่หน้าตึก AB ไม่มีใครอยู่แล้วเพราะฝนตกหนัก ต่างก็กลับบ้านกันไปหมด หรือไม่ก็รอรถเมล์อยู่ตรงป้ายโน่นแหละ “เฮ้ ทำไมถึงวิ่งตากฝนมาแบบนี้ล่ะ” คฑาเทพที่นั่งรออยู่ในรถรีบเปิดประตูออกมา เพื่อเปิดประตูรถฝั่งโดยสาร รับหล่อนเข้าไปนั่งหลบฝนก่อน ตอนนี้ฝนตกหนักกว่าเดิมอีก จนมองอะไรแทบไม่เห็น นอกจากสีขาวโพลนไปหมดทั่วทุกหย่อมหญ้า ปึง! ทันทีที่ประตูรถของเขาปิดลง และชายหนุ่มนั่งอยู่ตรงที่นั่งคนขับแล้ว เขาก็คิดว่าจะพาหล่อนออกไปจากโรงเรียนก่อน แต่เมื่อเห็นสาวน้อยตัวสั่นเพราะหนาวแอร์คอนดิชันเนอร์ ชายหนุ่มก็หันไปเปิดช่องเก็บของทางด้านหลังหยิบผ้าขนหนูมาส่งให้ “เช็ดหัวเช็ดตัวสิ หนาวแย่แล้ว” “ค่ะ คุณคฑา” สาวน้อยไม่ได้ถามว่าทำไมเขามารับหล่อน แต่ปล่อยให้เสื้อนักเรียนเปียกปอนเป็นฝ่ายดึงสายตาของเขามากกว่า ดาวเดือนปล่อยผมยาวประบ่าออกจากโบสีน้ำเงิน ก่อนสะบัดผมเช็ดแบบที่เห็นนางแบบในทีวีทำกัน หล่อนยั่วเขา ใช่ หล่อนตั้งใจ! แต่ไม่คิดว่ามันจะได้ผลถึงขั้นทำให้คฑาเทพหัวใจเต้นตึกตัก ราวกับเด็กหนุ่มริมีความรัก ทั้งที่เขาเลยวัยนั้นมานานแล้ว!

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more