เชลยกาม Chapter 5 ดมกลิ่นเป็นพรีออเดอร์

1170 คำ
ฟั่บๆๆๆ “อูยส์ ดาวเดือน...” ชายหนุ่มครางเรียกชื่อหล่อนด้วยความปรารถนาได้ไม่นาน หยาดน้ำขาวขุ่นก็พุ่งพรวดออกทางปลายหัวเห็ดจนร่างกายแกร่งสะท้านสั่น มือที่จับกางเกงในลูกไม้บอบบางกอบกุมคฑายักษ์ถึงกับสะเทือนเลื่อนลั่น “อา! ...คนสวยของฉัน” คฑาเทพถอนหายใจอย่างเป็นสุข ก่อนเก็บกางเกงในตัวนั้นไว้ในลิ้นชักหัวเตียง อย่างน้อยแม้ยังไม่ได้กระแทกกระทั้นเข้าไปในกลีบอวบอูมแสนแฉะ ขอแค่ได้ดมกลิ่นหล่อนเป็นพรีออเดอร์อีกสักวันสองวันก็ยังดีแหละน่า!!! วันต่อมา... ดาวเดือนวาดหวังว่าวันนี้จะได้สานต่อภารกิจที่ติดค้างกับคุณชายหนุ่มไว้เมื่อวาน ก่อนที่เขาจะกลับไปเรียนต่อวันจันทร์ แล้วก็ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้กลับมาเสียดสีเสียวๆ กับหล่อนอีกครั้ง แต่ใครจะคิดว่าตั้งแต่สาย เพื่อนของเขาจะเฮโลกันมากินมาเล่นที่นี่ตั้งหลายคน แถมเพื่อนผู้หญิงแต่ละคนของเขาก็แต่งหน้าเก่ง แต่งตัวด้วยชุดเบรนด์เนมและเครื่องประดับราคาแพง จนดาวเดือนรู้สึกด้อยยิ่งกว่าเดิมอีก... “เฮ้ เธอน่ะ” สาวน้อยหันไปมองเห็นเพื่อนสนิทคนหนึ่งของคฑาเทพกวักมือเรียก เขาเป็นผู้ชายหล่อเหลา แต่งตัวด้วยเบรนด์เนมตั้งแต่หัวจรดเท้า แต่แน่ล่ะ หล่อแค่ไหนดาวเดือนก็ไม่รู้สึกใจเต้นเลย เพราะความรู้สึกนั้นมันเกิดขึ้นกับคฑาเทพแค่คนเดียวมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว “ไปเอาเหล้ามาเพิ่มหน่อยสิ” “ได้ค่ะ” ดาวเดือนก้มศีรษะให้เขาอย่างสุภาพ ก่อนเดินถือถาดเปล่าที่เพิ่งมาเสิร์ฟขนมเรียบร้อยกลับเข้าไปในครัว โดยไม่รู้เลยว่าชายคนนั้นมองหล่อนด้วยสายตาหยาบโลน ตั้งแต่ทรวงอกอวบใหญ่ เอวคอด ไปจนถึงบั้นท้ายดินระเบิดแบบที่หาตัวจับยาก ชายหนุ่มเลียริมฝีปาก เดินตามไปเผื่อฟลุค ผู้หญิงน่ะไม่ต้องแต่งตัวแพงหรอก เพราะผู้ชายแบบพวกเขาไม่ได้มองข้างนอก ผู้ชายน่ะ มองผู้หญิงตอนแก้ผ้าต่างหาก! โชคเป็นของเขาที่ตอนนี้ในครัวไม่มีใครอยู่เลย เมื่อสาวน้อยวัยใสหยุดวางถาดลงบนโต๊ะแล้วเดินยักย้ายไปเปิดตู้เก็บเหล้า หันหลังให้กับเขา ชายหนุ่มจึงเร่งฝีเท้าเดินเข้าไปหาประชิดด้านหลังของหล่อนในทันที! เพล้ง! เสียงอะไรสักอย่างตกแตกทำให้คฑาเทพที่เพิ่งออกจากห้องน้ำ รีบวิ่งไปดูในครัวทันที เขาเห็นอีหนูของเขากำลังยืนพิงตู้เหล้าที่เปิดประตูไว้ หล่อนตัวสั่นงันงก โดยมี ‘กฤษณ์’ เพื่อนสนิทที่สุดของเขายืนอยู่ตรงหน้าหล่อนแบบใกล้เกินเหตุ “ไหนให้พี่ดูซิ ขวดมันแตกบาดมือหรือเปล่า” กฤษณ์พูดเสียงนุ่ม แบบที่คฑาเทพรู้เลยว่าเสือผู้หญิงแบบมันไม่มีทางทำดีกับเด็กรับใช้บ้านเขาโดยไม่หวังผลประโยชน์หรอก มันหวังแน่ล่ะ ก็ดูตามันสิ มองมือหล่อนเสียเมื่อไหร่ มันมองนมสองเต้าที่เขาเพิ่งจะได้ดูดได้เลียไปเมื่อวานนี้เองต่างหาก! “เฮ้ย!” เพราะกฤษณ์ตัวสูงมาก และดาวเดือนก็ตัวเล็กกะทัดรัด หล่อนจึงไม่ทันเห็นว่าคฑาเทพเข้ามาตอนไหน รู้ตัวอีกทีเขาก็กระชากไหล่กฤษณ์ให้ถอยออกจากหล่อน แล้วใช้กายสูงแกร่งของตัวเองยืนบังดาวเดือนไว้ สาวน้อยหัวใจเต้นตึกตัก แก้มแดง โอ... เขาหวงหล่อน! “มึงทำอะไรเด็กกูวะ” “เด็กมึง?” กฤษณ์เลิกคิ้วข้างหนึ่ง พยายามเบี่ยงตัวมองสาวน้อย แต่คฑาเทพก็ขยับบังไม่ยอมให้มองด้วยใบหน้าบึ้งตึง โอ้โห เขาไม่เคยเห็นเพื่อนเป็นเดือดเป็นร้อนกับผู้หญิงคนไหนขนาดนี้ ก่อนหน้านี้ยังแบ่งผู้หญิงกันกินได้อยู่เลยนี่หว่า สงสัยคนนี้จะเด็ด... โธ่! แต่เพื่อนเสือกหวง เสียของตายห่า ทำไมน้องไม่มาลองตะบองเขาบ้างล่ะ กฤษณ์มั่นใจว่าเขาเองก็เอามันส์ไม่แพ้ไอ้หมาหวงก้างนี่หรอก ถึงเสียดายยังไง ของเพื่อนก็คือของๆ เพื่อน กฤษณ์จึงหัวเราะเบาๆ มือหนาตบบ่าเพื่อนซี้หนักๆ “เออๆ ทีหลังก็บอก จะได้ไม่ทับไลน์กัน กูไปกินเหล้าต่อดีกว่า กินเหล้าดีกว่ากินตีนมึงว่ะ กูว่าไม่อร่อย” เมื่อกฤษณ์เดินออกจากห้องครัวไปแล้ว ดาวเดือนก็จับชายเสื้อของชายที่หล่อนแอบรักมานานด้วยสองมือสั่นเทา เมื่อเขาหันมา ก็ได้เห็นนัยน์ตาแดงก่ำเต็มไปด้วยน้ำใสๆ ที่ขังไว้เต็มหน่วยตา “หนูกลัวค่ะ” ทันทีที่พูดจบ น้ำตาของหล่อนก็ไหลอาบแก้ม เมื่อกี้นี้กฤษณ์ไม่ได้ลวนลามหล่อนก็จริง แต่เขาเดินมาชิดหล่อนจนเป้ากางเกงของเขากระแทกแผ่นหลังบอบบาง ดาวเดือนตกใจจนหันมาทำขวดเหล้าตกแตกเลย ความอ่อนแอของดาวเดือนทำให้คฑาเทพรู้สึกเจ็บแปลบที่อกซ้ายอย่างไรไม่รู้ แต่ยังไม่ทันที่คฑาเทพจะทำอะไร แช่มกับเดี่ยวที่ได้ยินเสียงอะไรแตกเหมือนกันก็พากันวิ่งเข้ามาในครัวจากทางด้านหลังบ้านพอดี “เกิดอะไรขึ้นน่ะ อุ๊ย คุณคฑา” “ฉันทำขวดเหล้าตกแตก” คฑาเทพรับผิดแทนดาวเดือนหน้าตาเฉย “ไม่รู้กระเด็นโดนตัวดาวเดือนหรือเปล่า ลุงเดี่ยวกับป้าแช่มช่วยมาดูหน่อยสิ เนี่ย ไม่รู้เจ็บตรงไหน ร้องไห้ใหญ่แล้ว” ชายหนุ่มยืนเว้นระยะกับหล่อนจนดาวเดือนต้องปล่อยเสื้อเขา มือหนาของเขาที่หล่อนหวังให้ลูบผมปลอบ กลับแค่ชี้มาที่หล่อนอย่างห่างเหิน และเมื่อพ่อวิ่งมาจับตัวหล่อนดูว่ามีเศษแก้วบาดตรงไหนบ้าง คฑาเทพก็เดินออกจากครัวไปเลย ดาวเดือนเสียใจ หล่อนคิดว่าเขาไม่ห่วงใย แค่หวงก้างเท่านั้นหรือ คนใจร้าย! หล่อนจะรู้ได้ยังไงว่าเขาแอบมองมาจากหลังประตูครัว พอเห็นเดี่ยวเจอแผลที่เท้าของหล่อน คฑาเทพก็เบ้หน้าด้วยความเจ็บแทน อยากกอดใจจะขาด แต่มันทำไม่ได้นี่หว่า แม่งเอ๊ย... ทำไมอะไรๆ ก็ไม่เป็นใจไปซะหมดแบบนี้วะ ลุงเดี่ยวกับป้าแช่มจะรีบเข้ามาเร็วอะไรขนาดนี้เนี่ย! “โอ๊ย หนูเจ็บ” ดาวเดือนร้องไห้กระซิกเมื่อพ่อเทน้ำเกลือล้างแผลที่หลังเท้าให้ ก่อนที่เดี่ยวจะพันแผลให้ลูกสาวด้วยความรักและห่วงใย “นิดเดียวน่าจะได้ไม่อักเสบ ดีนะที่บาดไม่ลึก ไม่อย่างนั้นต้องเย็บแน่เลย” เดี่ยวปลอบไปด้วย พันแผลให้ลูกสาวไปด้วยจนเสร็จ จึงเงยหน้ามองใบหน้าเปื้อนน้ำตาของดาวเดือนที่นั่งอยู่บนเตียงเหล็กราคาถูกในห้องพักคนรับใช้ ตอนนี้ลูกสาวของเขาโตเป็นสาวแล้ว เลยย้ายออกจากห้องของเดี่ยวมานอนคนเดียวห้องนี้แทน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม