หล่อนหยุดรถทันทีก่อนที่จะตอบให้เขาๆได้ฟังให้เขาได้ยินไปจนทั่วหัวใจของเขา
“ ไม่ตอบไม่ได้แล้วคะ ฟังไว้นะคะมิน ฉันรักคุณ เราแต่งงานกันแน่ แต่ขอร้องให้เวลาฉันสะสางเรื่องงานที่บริษัทเสียหน่อย หรือ ถ้าคุณใจร้อนด่วนได้ ขนาดนั้น คุณก็ทำตามใจคุณ”
เขามีความรู้สึกว่าหล่อนหึงเขา มันปนมาด้วยความหมั่นไส้และประชด เขาถึงกับยิ้มวาบที่นัยน์ตา
“ งั้น ตกลงเรื่องของเรานี่ ผมทำตามใจชอบได้ไหม งั้นดีเลย คุณต้องค้างกับผมแล้วนะคืนนี้ ”
หล่อนตกใจ บ้า เขาคิดอะไรของเขาอย่างนี้ รดารสไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นสักหน่อย หล่อนมองเขาใบหน้าขุ่นเข้ม แต่ใบหน้าของหล่อนกลับแดงระเรื่อขึ้น เมื่อปลายจมูกโด่งของเขาหันมาทางหล่อน อีกนิดเดียวก็ปะทะกับพวงแก้มหล่อน แต่เขาหยุดไว้ก่อนเพื่อจะบอกแก่หล่อน
“ นี่คุณ กำลังโกรธผม แค่เรื่องนี้เอง ผมล้อเล่นน่า ผมจะไม่ยอมทำอะไรคุณหรอก จนกว่า ผมจะได้เป็นเจ้าบ่าวในคืนแรกของวันวิวาห์กับคุณ วันนั้น
