แต่ละอย่างที่พูดออกมาคิดดีแล้วใช่ไหม และแน่ใจใช่ไหมว่าไม่ได้ล้อเล่น รู้ทั้งรู้ว่าที่พูดอยู่คือแฟนของฉัน ทำไมถึงกล้าเอาลูกสาวตัวเองมายัดเยียดให้เขา
'แน่ใจนะ...ว่าจะยกเพลงพิณให้ผม'
เขาถามกลับด้วยน้ำเสียงราบเรียบ และยกขาไขว่ห้างจ้องหน้าแม่ของยัยเพลง ส่วนคนเป็นพ่อเอาแต่ก้มหน้าก้มตาไม่ยอมสู้สายตาเขา แต่ถึงใครจะเป็นยังไงตอนนี้ฉันไม่สนใจแล้ว กล้ามาขนาดนี้คงปรึกษากันมาอย่างดียังไงต้องมีส่วนรู้เห็น
'แน่ใจค่ะ รับไว้เถอะนะคะ เรารู้ว่าคุณแทนคุณเป็นคนดี อยากให้เพลงมีชีวิตที่ดีค่ะ'
'ตกลง'
ฉันก้าวถอยหลังแต่เกือบทรุดลงไปนั่งกับพื้น แต่ก็พยายามฝืนตัวเองเปิดประตูวิ่งออกไปกดลิฟต์เพื่อลงไปสงบสติอารมณ์ เขาถามแค่นั้นและตอบตกลงทันที นี่มันอะไรกัน... ที่ตรงนี้มันควรเป็นของฉันมาตั้งแต่แรกและควรเป็นของฉันคนเดียว
ที่ผ่านมาเราไม่เคยทะเลาะกันเลย เรารักกันที่สุด
แต่วันนี้สิ่งที่ฉันได้ยินทำให้ฉันไม่มั่นใจอะไรในช
