"ถึงเวลาเข้านอนแล้ว" ฉันพับโฟโต้บุ๊กแล้วรีบวางไว้บนโต๊ะที่ใกล้ที่สุด เพราะคนหน้าเมื่อยเดินเข้ามาบอกเสียงดุราวกับฉันเป็นเด็กอนุบาล
แต่เดี๋ยวก่อนนี่พึ่งสองทุ่มเองนะ เขาจะรีบนอนไปไหน
"คุณง่วงก็ไปนอนก่อนสิคะ" เขาเดินมาหาฉันแล้วฉุดข้อมือให้ลุกขึ้น
"โอ๊ย! ทำแรงอีกแล้ว"
"พูดไม่รู้เรื่อง"
"มีสิทธิ์อะไรมาสั่ง" ฉันเงยขึ้นเถียง
"สิทธิ์ความเป็นผัว" ฉันเบ้ปากแล้วเอามือไขว้หลังไว้
"ฉันจำได้ว่าบอกเลิกคุณไปแล้ว ฉะนั้น..." มือหนาจับแขนฉันทันที ก่อนที่จะกึ่งดึงกึ่งลากฉันออกไปจากห้องหนังสือ
"โอ๊ยตาบ้านี่ ลากทำไมห๊ะ!"
"เธอต้องพักผ่อนให้เพียงพอ สมองจะได้ดีกว่านี้"
"รู้แล้ว แต่..."
ฉันยังพูดไม่จบนิ้วชี้เรียวก็หันมาชี้หน้าฉันทันที จนฉันต้องจำใจเดินตามเขาไป
แต่พอเข้ามาในห้องแอร์ก็ถูกเปิดรอเรียบร้อย ไฟก็หรี่ลงสลัวๆ มีเทียนหอมกลิ่นที่ฉันชอบจุดอยู่ไกลๆ มันเป็นบรรยากาศที่ฉันชอบมาก แบบนี้ค่อยน่านอนหน่อย
