10 | สูญเปล่า

1639 คำ

'Rrrrr Rrrrr' เสียงมือถือฉันที่อยู่ในห้องดังแว่วออกมา แต่เมื่อฉันกำลังหยัดลุกจากโซฟาไปหยิบ พี่บัวก็รีบลุกขึ้นซะก่อน "เดี๋ยวบัวไปหยิบให้นะคะ" ฉันพยักหน้า แล้วนั่งคุยกับแม่บ้านคนอื่นพลางๆ แน่นอนว่าเป็นเรื่องของคุณแทนคุณ ฉันต้องการรู้เรื่องเขาให้มากที่สุดก่อนจะกลับไปรู้สึกกับเขาอีกครั้ง จนพี่บัวเดินถือโทรศัพท์มาให้ ฉันก็รีบกดรับสายทันที พ่อโทรมาแบบนี้ต้องเป็นเรื่องที่เขาบอกแน่เลย DAD | CALLING "สวัสดีค่ะพ่อ" (ยังจำพ่อได้อยู่นะ) "จำได้สิคะพ่อทั้งคน" (อืม เดวา...) น้ำเสียงพ่ออ่อนลง พาลทำให้หัวใจฉันเต้นแรงอย่างหวาดหวั่น "พ่อรู้เรื่องใช่ไหมคะ จริงๆแล้วแฟนหนูชื่อแทนคุณใช่ไหม" (ใช่ และลูกกับเขาก็หมั้นกันแล้ว) ฉันกำมือแน่น สถานะของเรามันมากกว่าแฟนกันอีก การอยู่กินกันก่อนหน้านี้แสดงว่าพ่อแม่รับรู้มาตลอด แล้วเมื่อฉันเงียบไปพ่อก็ถอนหายใจออกมา (เฮ้อ อยู่กับแทนคุณไปก่อนนะลูก จะลืมใครก็ได้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม