ในขณะที่กำลังคิดว่าจะพิสูจน์ความรู้สึกกับพอใจอย่างไร เข็มทิศก็ยังคงต้องทำงานด้วยการคิดค้น และจัดแต่งหน้าเมนูอาหารใหม่ๆ อยู่เสมอ จนเวลาล่วงเลยมาจนถึงช่วงเย็น เขาเพิ่งเงยหน้าขึ้นจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ กะว่าจะเดินไปรับพอใจที่เลิกเรียนในเวลานี้สักหน่อย ที่เขารู้เพราะแอบถามไทก้ามา แต่ทว่า เมื่อตอนที่เขาลุกขึ้นยืนแล้วบิดขี้เกียจอยู่นั้น สายตาคมก็มองลงไปเห็นลมหนาวกำลังคล้องลำคอของพอใจคุยกันกะหนุงกะหนิง
"ไอ้สัสลม!"
ตอนนั้นเขาคิดอะไรไม่ออกเหมือนกัน เขารู้แค่ว่า เขาต้องไปขัดขวางทั้งสองคนเอาไว้ไม่ให้เกินเลยกันไปมากกว่านี้ และเขาเองก็รู้สึกว่าพอใจมีความสนใจในตัวลมหนาวมากกว่าตัวเขาเสียอีก
"จริงเหรอคะพี่ลม"
"จริงสิ ช่วยหน่อยน้าาาา"
"ไม่ใช่ว่าจะมาหลอกเพื่อนพอใจนะคะ พอใจไม่ยอมจริงๆ ด้วย"
"ไม่หลอกหรอกน่า เว้นแต่ถ้าได้คบกันแล้วเข้ากันไม่ได้ก็อาจจะต้องแยกย้าย แต่ตอนนี้พี่ชอบ…"
"มึงชอบอะไร!" เสียงตวาดดั
