วันต่อมา…
"อื้อ~" เสียงครางเบา ๆ ดังออกมาจากในลำคอ พร้อมกับร่างกายที่ขยับพลิกตัวคลายความเมื่อยขบอยู่ใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ ที่ช่วยให้ความอบอุ่นแก่เธอจากอากาศที่เย็นเฉียบภายในห้อง ที่มาจากเครื่องปรับอากาศที่ยังคงทำงานอย่างต่อเนื่อง
ดวงตากลมโตกระพริบตาขึ้นลงไปมาเพื่อปรับโฟกัสรับกับแสงสว่างที่สาดส่องเข้ามาเพียงนิด บ่งบอกให้รับรู้ว่าเวลาในตอนนี้นั้นได้ปรับเปลี่ยนเป็นช่วงกลางวันแล้ว เอพริลกลอกตามองซ้ายมองขวาพลางนึกย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ที่ค่อย ๆ ฉายชัดเข้ามาในหัวเป็นฉาก ๆ แม้บางเหตุการณ์จะจำได้พอเลือนลางก็ตาม
พรึบ!
ร่างบางรีบดีดตัวลุกพรวดพราดขึ้นจากที่นอนทันทีด้วยความรวดเร็ว เมื่อสายตาปะทะเข้ากับแผ่นหลังกว้างที่เปลือยเปล่าของคนตัวโตข้างกาย ที่กำลังนอนคว่ำหน้าลงกับหมอนใบใหญ่หันหน้าไปอีกทาง
"อ้ะ! จะ เจ็บ…" เสียงเล็กร้องออกมาเบา ๆ ด้วยใบหน้าเหยเก รู้สึกเจ็บแปลบตรงบริเวณกลางกายสาวจนน้ำตาคลอ
