@บ้านเคลย์ตัน
"แม่พายสวัสดีค่ะ" เอพริลรีบยกมือไหว้สวัสดีพะพายที่ยืนรออยู่หน้าประตูบ้านทันทีที่ลงจากรถ น้ำเสียงและคำพูดเธอนั้นดูสดใสไร้กังวลกว่าเมื่อตอนเที่ยงที่เจอกันที่ร้านอาหารอย่างสิ้นเชิง
"สวัสดีจ้ะ เข้าบ้านกันลูก" พะพายรับไหว้ก่อนจะเดินไปคล้องแขนเอพริลแล้วพาเดินเข้าไปในบ้านทันที ไม่ได้สนใจลูกชายตัวดีของตัวเองเลยสักนิด
เอพริลที่ถูกคล้องแขนดึงเข้าไปในบ้านก็ได้แต่หันกลับมามองด้านหลัง ก่อนจะเห็นเคลย์ตันเดินตามมาเงียบ ๆ ทำให้เธอแอบถอนหายใจอย่างโล่งอก เพราะนี่เป็นการมาบ้านเขาครั้งแรก เธอเองก็แอบกลัวอยู่ไม่น้อย
"หิวหรือยังลูก คงอีกสักพักเลยกว่าแม่บ้านจะเตรียมอาหารเย็นเสร็จ" พะพายถามขึ้นเสียงอ่อนโยนอย่างเอ็นดู เมื่อพาเอพริลเข้ามานั่งเล่นรอที่โซฟาในห้องรับแขก
"ยังไม่หะ…"
โครกกกก~
ยังไม่ทันจะได้ปฏิเสธว่าไม่หิวจบด้วยซ้ำ เสียงท้องไม่รักดีของเธอก็ร้องประท้วงออกมาขัดคำพูดต่อหน้าทุกคนแบบนี้
