Chapter 21

2554 คำ

เช้าวันต่อมา.... ปลาวาฬอยู่ในสภาพหมดแรงนอนอยู่ในอ้อมกอดของเฮียภู เมื่อคืนเขาเล่นเธอจนหมดแรงแทบจะเดินไม่ได้อยู่แล้ว เธอค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆมองคนตัวโตที่ตื่นอยู่ก่อนแล้วก่อนจะยิ้มกว้างออกมา "เฮีย.. ตื่นเช้าจัง ^///^" "เราตื่นสายต่างหากนี่มันจะเที่ยงวันแล้วนะ :)" "ห๊ะ!! จะเที่ยงแล้ว" ปลาวาฬดีดตัวลุกขึ้นทันทีอย่างไม่รอช้า เธอจะต้องรีบกลับบ้านก่อนถ้าไม่อย่างนั้นพ่อกับแม่จิตตรีได้ซักใหญ่แน่ๆว่าเธอทำไมถึงไม่กลับบ้าน "จะรีบไปไหน" เขารั้งมือไว้ก่อนจะดึงมากอดไว้หลวมๆ ปลาวาฬหันไปมองหน้าเฮียภูของเธอก่อนจะเอ่ยออกไป "รีบกลับค่ะเดี๋ยวพ่อกำนันกลับมาไม่เจอปลาวาฬมันจะเป็นเรื่องใหญ่" "งั้นก็บอกไปสิว่าออกไปข้างนอกไปทำอะไรก็ได้" "ปลาวาฬชุดเดิมนะเฮีย" เขาลืมคิดไปว่าเธอไม่มีเสื้อผ้าที่บ้านของเขา เขาจำต้องปล่อยเธอให้ลุกขึ้นล้างหน้าแต่งตัวส่วนเขาก็เปลี่ยนชุดลำลองธรรมดาแล้วไปรอเธออยู่ข้างนอก "เฮียภูปลาวาฬ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม