องค์เอเมียร์ซาฮัลทรงพยักพระพักตร์ให้กับองค์ราชินีคาเตล่าเล็กน้อย ก่อนที่จะทรงเสด็จพระราชดำเนินออกไปจากห้องโถงใหญ่
“มาตา”
“เพคะ องค์ราชินี” นางกำนัลผู้ซื่อสัตย์ขานรับองค์ราชินีด้วยกริยานอบน้อม
“เจ้าไปสืบดูความเคลื่อนไหวของผู้หญิงแปลกหน้าผู้นั้นทุกฝีก้าว แล้วมารายงานเราอย่างละเอียด เราอยากจะรู้ว่านางเป็นใครมาจากไหน และมาอยู่กับโอรสของเราในฐานะใด และประพฤติตัวเป็นเช่นไร เจ้าทำได้หรือเปล่า”
“ทำได้เพคะ หม่อมฉันจะรีบไปทำตามพระประสงค์ขององค์ราชินีเดี๋ยวนี้เลยนะเพคะ”
“ดีมาก ไปได้”
“เพคะ”
สายพระเนตรคู่สวยแม้ว่าจะผ่านเลยวัยหนุ่มสาวมานานหลายปีแล้ว แต่ความสวยสง่าของพระองค์ก็มิได้ลดน้อยถอยลงไปตามวันเวลาแต่อย่างใด
เพลานี้องค์ราชินีผู้เลอโฉมงดงามที่มีน้ำพระทัยที่เปี่ยมล้นไปด้วยความเมตตาปรานี มีความปรารถนาแรงกล้าที่อยากจะได้พระนัดดาตัวเล็กๆ
