คนไม่ค่อยพูดมากกระแทกสะโพกใส่จนร่างน้อยสั่นคลอน เสียงโต๊ะลั่นรุนแรง ขาโต๊ะเสียดสีกับพื้นดังเอี๊ยดอ๊าดประสานกับเสียงครวญครางของธัญสิตา
เธอปรือตามองเขาด้วยความหยาดเยิ้ม ใช้ขาล็อกสะโพกของเขาเอาไว้ จิกมือกับไหล่กว้าง วรเดชช้อนสะโพกสาวขึ้นจากโต๊ะ ก่อนจะอุ้มแตงกระแทกไปรอบห้อง แล้วเบียดร่างเธอไปกับผนัง บดจูบริมฝีปากอวบอิ่มช่างยั่วยวนนั้น
“วันนี้คงไม่ได้กินสุกี้แล้วล่ะ”
“คุณอาน่ากินกว่าสุกี้อีกค่ะ”
“แต่อาหิวแล้ว”
“อ๊า...”
คนบอกว่าหิวแล้วกระแทกสะโพกรัวๆ ใส่เธอไม่ยั้ง ไม่นานเธอก็เกร็งค้าง กระตุกร่างเสร็จสม
“ตาเสร็จแล้วค่ะคุณอา อ๊า... ลึกๆ แบบนั้นละค่ะ”
เธออ้าปากร้องครางเสียงสั่นสะท้าน ก่อนจะผวากัดคอหนาของเขาเอาไว้ ศีรษะพิงไปกับผนังด้านหลัง หอบหายใจระรัว
วรเดชอัดสะโพกเข้าหาเด็กสาวอีกไม่กี่ครั้ง ก่อนจะตามติดเธอไปอย่างรวดเร็ว
เขาวางเธอลง เด็กสาวแทบรูดลงไปกองอยู่แทบเท้า ดีที่เขาประคองเอาไว้
“
