“พี่พฤกษ์จะไปไหนต่อรึเปล่าคะ” ฉันถามหลังจากเดินออกมาจากร้านอาหารเพราะอยากจะลงไปซื้อของใช้ที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตนิดหน่อย ถ้าเขาไม่มีธุระไปที่ไหนฉันจะขอแยกตัวไปก่อนซื้อของเลย
“เดี๋ยวไปซื้อของก่อน”
“ซื้อที่ไหนคะ ซุปเปอร์มาร์เก็ตรึเปล่า”
“เปล่า”
“อ่อ ถ้างั้นแยกกันตรงนี้เลยได้ไหม ปิ๊งจะไปซื้อของที่ซุปเปอร์”
“อ้าวเหรอ”
“ค่ะ” แยกเลยค่ะ ตกลงตามนี้ล่ะ
“โอเค ถ้างั้นเราไปดูของรอพี่ที่ซุปเปอร์ก่อนนะพี่ไปซื้อของแป๊บเดียว”
“จะตามไปทำไมคะ แยกกันตรงนี้เลยค่อยไปเจอกันที่บ้าน”
“ไม่ได้ พี่ไม่มีรถ”
“ฮะ? ไม่มีรถได้ไงรถตัวเองล่ะ”
“มารถบริษัท”
“เอ้า!” เขายิ้มหลังฉันอุทานแบบนี้แสดงว่าตั้งใจจะไม่เอารถมาและจะกลับรถฉัน เอ้ย! รถเขาที่ฉันเอามาขับใช่ไหม นี่จะแกล้งกันรึเปล่า?
“ไม่เอ้าล่ะ ขอกลับด้วยนะครับคุณภรรยา”
“ไม่ใช่ซะหน่อย” ฉันเผลอเสียงแข็งแต่เขากลับแค่อมยิ้มบาง ๆ
“ถ้างั้นเสร็จแล้วก็โทรมาแล้วกันค่ะเผื
