“ลิลิน วันนี้ไปรปปงงิกันนะคะ เคนตะจะพาไปพบพ่อ”
เคนตะพูดกับลิลินตอนที่เธอกำลังนั่งทานอาหารเช้าจากรูมเซอร์วิสอยู่บนเตียงที่โรงแรมหรูด้วยอาการแฮงค์อย่างหนัก เมื่อคืนทำอะไรไปบ้างว่ะ ลิลินคิดแล้วก็หน้าร้อนผ่าว
“ทำไมหน้าแดงแบบนั้น ปวดหัวหรอ แฮงค์หรอคะ”
เคนตะเดินเข้ามาเธอที่กำลังเคี้ยวแซนวิสกร้วมๆ อยู่ในปาก และมองเธอด้วยท่าทีเป็นห่วง เขาหย่อนตัวนั่งลงข้างๆ เธอบนเตียงแล้วใช้มือเตะที่หน้าผากบางเบา
ลิลินสะดุ้งโหยงคิดถึงเรื่องเมื่อคืนไม่หาย เมื่อคืนเธอกลายเป็นโสเภณีบนเตียงให้เคนตะ แค่คิดก็อดวาบหวามไม่ได้
“ลิลิน ไหวมั้ยทำไมสีหน้าเป็นแบบนั้นละคะ”
เคนตะเคลื่อนตัวมาใกล้ใหญ่แล้วแสดงท่าทีเป็นห่วงทำเอามือที่จับแซนวิสของลิลินเริ่มสั่น ร่างเล็กที่นั่งชันเข่าอยู่บนเตียงโดยมาผ้าห่มคลุมขาปากสั่นระริกและขมเม้มลงอย่างเห็นได้ชัด
“เคนตะ เมื่อคืนลิลิน…” ลิลินมองหน้าเคนตะด้วยความเขินอายจนแทบจะเป็นกระเส่า
“ร้อน
