เคนตะพาลิลินกลับมาบ้าน และทันทีที่ลิลินขึ้นห้องเขาก็ถูกเรียกตัวโดยเจ้าพ่ออุดรวิจิตรทันที
“เคนตะ พวกผมจะเดินทางกันแล้วนะ ผมฝากลิลินด้วย”
น้ำเสียงหนักแน่นน่าเกรงขามของชายวัย 50 กว่าๆ เอ่ยขึ้นมาไม่เชิงออกคำสั่งแต่ดูเป็นการขอร้องซะมากกว่าเพราะเขาดูรักลิลินมาก
อุดรวิจิตรรุ่นเก่า เป็นลูกไล่ให้แก๊งอื่นๆ เสมอมาเพราะรุ่นเก่าเป็นประเภทไม่สู้คนและวันๆ ไม่ได้ใส่ใจกิจการและหละหลวมมาก ทั้งๆ ที่โซนอาณาเขตของพวกเขากว้างใหญ่ไพศาล
จังหวัดในอานัดก็มีมากแต่ด้วยเจ้าพ่ออุดรคนเก่าเป็นคนสบายๆ เขาจึงไม่ติดที่จะเป็นลูกไล่ให้ใครเพราะเขาถือว่าการอยู่แบบสบายๆ มันดีกว่า
เจ้าพ่ออุดรรุ่นก่อนในวัย 80 ปีก็ได้ลาลับโลกและเปลี่ยนรุ่นแบบธรรมชาติ เป็นการเปลี่ยนรุ่นแบบรุ่นสู่รุ่นที่ไม่ได้รุนแรงเหมือนการโละทิ้งอย่างที่ราฟาเอล เจ้าพ่อทักษิณนครของภาคใต้ทำในปัจจุบัน
แต่ด้วยความคับแค้นใจของรุ่นลูกที่มีต่อแก๊งกรุงที่พวกเขาทนเป็น
