มิเหลียวรัก

ห้องไหน

ณุดาหญิงสาวรูปร่างสมส่วนในแบบที่ชายคนไหนได้มองแล้วแทบจะไม่อยากละสายตาไปจากเธอ หน้าอกกลมกลึงนั่นดูก็รู้ว่ามันถูกยัดเยียดบีบอัดอยู่ภายใต้บราไม่ต่ำกว่าคัพซี ผิวกายของเธอขาวเนียนละเอียดไร้ตำหนิราวกับเกิดมาไม่เคยออกมาเจอมลภาวะภายนอก ยิ่งก้นงอนๆนั่นใครเห็นต่างก็ต้องหมั่นเขี้ยวอยากใช้ฝ่ามือฟาดมันตอนที่ได้ร่วมรักกับเธอ'ท่าหมา'

พชรหรือพอร์ชในวัยยี่สิบสี่ปียืนสูบบุหรี่อยู่ที่สวนห่างจากปาร์ตี้ฉลองวันเกิดของคุณแม่เขาออกมาไม่ไกลนัก เขามองณุดาลูกสาวของคุณอาทัตเทพอย่างละสายตาไม่ได้ เธอยกแก้วขึ้นดื่มประชันกับว่าที่คุณหมอแพรวา พาณิชย์การณ์สกุล โดยไม่รู้เลยว่าเธอไม่สามารถเอาชนะน้องสาวของเขาได้หรอก แพรวาคอแข็งเพราะดื่มกับเขาเป็นประจำ

"อื้อออ สีเหลืองๆนี่ก็อร่อยค่ะพี่วาาาา"

คนเมาพูดเสียงยานยืด เธอดื่มแอลกอฮอล์หลากหลายสีสันแล้วติดใจรสชาติของมัน

"พอเถอะณุดา เธอเมามากแล้วนะ"

"หื้มมม ณุดาม่ายมาวค่าาา"

"คุณลุงโทรมาว่าจะอยู่เคลียร์ร้านถึงเช้า ณุดาขึ้นไปนอนที่ห้องพี่นะ จำได้ใช่มั้ยว่าห้องไหน"

"แล้วพี่วาม่ายนอนด้วยกันหรอคะ"

"พรุ่งนี้พี่มีราวน์แต่เช้า จะกลับไปนอนที่หอ ขี้เกียจรถติดน่ะ"

"โอเคค่าาา ณุดาจำได้ห้องพี่วาอยู่ซ้ายมือ"

"ขวา!"

"ขวาหรอคะ โอเค๊"

ชายหนุ่มทิ้งก้นบุหรี่ลงพื้นแล้วเดินกลับเข้ามาในบ้าน เขาชำเลืองมองน้องสาวกับลูกสาวของเพื่อนพ่อเพียงนิดแล้วเดินไป

"พี่พอร์ช"

"อะไร"

"คืนนี้พี่จะนอนนี่มั้ย"

"ทำไม"

"ตอบมาเถอะน่า"

"ไม่"

ตอบคำถามแพรวาจบก็หันหลังเดินเข้าบ้านไป เขาถอดเสื้อออกเพื่อเตรียมอาบน้ำ ยัยณุดาทำให้เขาจินตนาการไปไกล เขาจึงต้องออกไปหาคู่ขาในเวลาเกือบเที่ยงคืนแบบนี้

เมื่อพี่ชายคนรองจะไม่นอนที่นี่แพรวาก็หมดห่วง ถึงจะเห็นกันมาแต่เด็กแต่พี่พอร์ชก็เป็นเสือมีเขี้ยว เห็นมาดนิ่งอย่างนั้นนะเจ้าชู้จะตาย เธอเดินขึ้นมาส่งณุดาบนห้องนอนของเธอ เด็กสาวไม่ถึงกับเมาหัวปลักหัวปลำจึงเดินขึ้นมาได้ด้วยตัวเอง

"ถ้าจะอาบน้ำก็เอาเสื้อผ้าพี่มาใส่ได้เลยนะณุดา"

"ขอบคุณค่าาา พี่วาคนสวยยย"

แพรวาส่ายหน้าให้คนเมา เธอออกมาโดยที่ไม่ลืมล็อกประตูให้ณุดาก่อน

ชายหนุ่มร่างกายที่สุดแสนเพอร์เฟคยืนมองรถของน้องสาวขับออกไปจนลับสายตา เขาออกมาสูบบุหรี่นอกระเบียงห้องทั้งที่ยังพันเพียงผ้าเช็ดตัวที่สะโพก

"จิ๊! ลืมหยิบน้ำขึ้นมาด้วยเลย"

หญิงสาวลุกขึ้นนั่งอย่างหงุดหงิด เธอรู้ดีว่าในห้องของแพรวาจะไม่มีน้ำดื่มสักขวดเพราะแพรวาไม่ได้กลับมานอนห้องนี้เกือบเดือนแล้ว

ณุดาเดินออกมาเอาน้ำดื่มข้างล่างสองขวดเพราะเธอรู้สึกคอแห้งมากๆ ก่อนจะกลับขึ้นมายืนอยู่ที่หน้าห้องนอนที่มีอยู่สองห้องตรงข้ามกัน

"เมื่อกี้ฉันออกมาจากห้องไหนนะ"

"อ๋อ ห้องนี้"

หญิงสาวเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนห้องหนึ่งแล้วขนลุกซู่ พี่แพรวาเปิดแอร์ไว้ให้เธอเท่าไรเนี่ย เย็นมาก

เธอนั่งลงที่ปลายเตียงแล้วเปิดขวดน้ำขึ้นดื่มด้วยความกระหาย หยดน้ำหกจากริมฝีปากบางๆของเธอไหลผ่านลำคอระหงและหายเข้าไปในเต้านมขาวๆอวบๆของเธอ