39
เสียงหนาสบถออกมาคำโต เมื่อลำแขนใหญ่คว้าร่างสาวเอาไว้ได้ทัน ยกร่างสาวที่ดีดดิ้นไปยังเตียงใหญ่หนานุ่มก่อนจะทุ่มเธอลงบนเตียง
“พี่ท็อปมาหารัมภา รัมภาต้องการพี่ท็อปจะตายอยู่แล้ว”
ลำแขนเรียวสวยทั้งซ้ายขวายกขึ้นสูง ยื่นไปตรงหน้าราวกับว่ารอให้เขามากอดร่างของตน บิดร่างส่ายสะบัดไปมา ทรวงอกสาวลูกใหญ่ส่ายล่อตาล่อปากกวีวัชน์เหลือเกิน
“กูไม่ใช่ศิลาอ่อนนะโว้ย เล่นยั่วกันอย่างนี้ เดี่ยวพุ่งหลาวซะหรอก”
น้ำเสียงสั่นๆ ดังลอดจากปากหนายามที่ได้มองเรือนร่างสะคราญแบบเต็มๆ ตา มองเห็นทุกสัดส่วนของร่างกาย ร่างของเพียงรัมภาเปรียบประดุจนาฬิกาทราย ดอกบัวคู่อวบกลมกลึงน่าสัมผัส ปลายยอดถันสีชมพูระเรื่อน่าลิ้มลอง หน้าท้องแบนราบเนียนสวยไร้ผิวแตกลายให้ระคายตา เอวเล็กคอดกิ่วรับกับสะโพกดินระเบิด
“กูตายแน่ๆ” กวีวัชน์เบือนหน้าหนีทันทีที่เรียวขาทั้งสองข้างของเพียงรัมภาแยกออกกว้างเผยความเป็นอิสตรีเพศสีชมพูสด สีนั้นสดร
