ตอนที่18 ความลับ

561 คำ

ตอนที่18 ความลับ ชามข้าวราดด้วยแกงเผ็ดและขวดน้ำเปล่าถูกนำมาวางตรงหน้า โดยชายวัยกลางคนที่ผู้ชายใจร้ายคนนั้นเรียกชื่อเขาว่าไอ้ทัพ นายทัพวางชามข้าวและขวดน้ำแล้วเดินอ้อยอิ่งจากไปเงียบๆ ท่าทางของเขาเหมือนอยากจะพูดจะบอกอะไรกับเธอสักอย่างแต่นายทัพก็ไม่ได้พูดมันออกมา เธอถามอะไรเขาก็ไม่ตอบบอกเพียงว่าว่านายสมิงสั่งห้ามเอาไว้ ลูกพีชตักกินอาหารในชามเข้าปากหวังเพื่อดับความหิว เธอแทบไม่สนใจในรสชาติของอาหารด้วยซ้ำ ร่างกายของเธอต้องการอาหารหลังจากเดินผ่านป่าผ่าฝ่าดงมาหลายชั่วโมง กระทั่งโผล่เข้ามาในหมู่บ้านแห่งหนึ่งซึ่งตั้งอยู่หลังเขา ชาวบ้านแห่งนี้แต่งกายด้วยผ้าพื้นเมืองเหมือนพวกชาวเขาเผ่าอะไรสักอย่าง พูดจากันด้วยสำเนียงเปล่งหู แวบแรกที่พวกชาวบ้านเห็นนายสมิงฉุดกระชากลากถูเธอเดินเข้ามาพวกเขาต่างพากันดีใจ รุมล้อมเข้ามาทักทายผู้ชายใจเหี้ยมปากร้ายคนนั้น ทว่าไม่มีใครสักคนให้ความสนใจในตัวเธอเลยแม้นแต่น้อย เ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม