"พี่อคินจะไปไหนคะ ไม่ใช่ทางกลับคอนโดนิ"
แพรวาถามขึ้นด้วยความสงสัยเมื่อเห็นอคินไม่ได้ขับรถไปทางคอนโดของตัวเอง
"กลัวฉันเอาไปขายรึไง"
อคินพูดขึ้นแต่สายตาก็ยังจดจ่ออยู่กับถนนอยู่
"พี่กล้าปล่อยคนสวยอย่างแพรไปขายให้คนอื่นหรอคะ ตัวเองยังไม่ได้กินเลยน๊า"
อคินหันไปมองแพรวาทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ ก็เห็นเธอเลิ่กคิ้วให้เขาอย่างกวนๆ
"หึ อยากเสียตัวให้ฉันขนาดนั้นเลยรึไง"
อคินพูดขึ้นพร้อมกับหัวเราะในลำคอ
"ไม่ได้อยากเสียตัวขนาดนั้นค่ะ แต่ถ้าได้ก็ดี บางทีถ้าพี่ได้กินแพรพี่อาจจะติดใจแพรก็ได้น๊า"
แพรวาพูดขึ้นอย่างกวนๆ เล่นๆ เพราะอยากชวนเขาคุยเพื่อทำความคุ้นเคย
"เธอมีดีอะไรฉันถึงต้องติดใจ"
อคินถามกลับสั้นๆ ขณะที่ขับรถอยู่
"ดีทุกอย่างค่ะ ทางด้านร่างกายก็ ผิวขาว ถึงจะตัวเล็กแต่สัดส่วนข้างในไม่เล็กนะคะ ตัวก็หอม และที่สำคัญไม่เคยมีผู้ชายคนไหนได้เชยชมร่างกายภายในร่มผ้าเลยด้วย"
แพรวาร่ายยาวสรรพคุณ
