“กำลังหิวอยู่พอดีเลยครับ” ศักดิ์รับถาดอาหารมาถือเอาไว้ “หิวก็กินเยอะๆ นะคะ อาหารดีๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ” ดาวยิ้มให้ศักดิ์ ก่อนจะนั่งลงแถวนั้น “มีอะไรบ้างครับ” ศักดิ์เอ่ยถาม “อาหารมีประโยชน์ทั้งนั้นแหละค่ะ ทั้งกบทอด อึ่งอ่างต้มยำ ผัดด้วงสาคูกับผักกูด น้ำพริกแมงดา หนอนทอด ตั๊กแตนทอด ที่เด็ดสุด เขียดย่างค่ะ” ศักดิ์นั้นเคยเป็นเด็กบ้านนอกมาก่อน เขาถึงกับน้ำลายสอ ในขณะที่ภพพันธ์วิ่งไปอาเจียนตรงริมหน้าต่าง “งั้นขอตัวก่อนนะคะ ที่นี่ดึก ๆ ดื่น ๆ เขาไม่ออกจากบ้านกันแล้วนะคะ ปิดประตูลงกลอนให้แน่นหนาด้วยนะคะ ได้ยินเสียงอะไรก็อย่าออกไปเด็ดขาด” ดาวรีบกำชับ นั่นทำให้ภพพันธ์รู้สึกไม่ชอบมาพากลยิ่งนัก “คุณภพไม่กินเหรอครับ” “นายกินเถอะ ฉันไม่หิว ฉันกินไม่เป็น” “ไม่ยากครับ แค่ใส่ปาก เคี้ยวกลืนครับ” “พูดมาก ฉันไม่กินอะไรทั้งนั้น” “งั้นผมไม่เกรงใจแล้วนะครับ” ศักดิ์จัดการกับอาหารตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อย ภพพั