สอบเสร็จ
1412 คำ
" ผมส่งข้อมูลส่วนตัวของคุณสองคนให้ทางบริษัทแล้วนะ สอบเสร็จไปรายงานตัวได้เลย " เขาพูดพร้อมส่งยิ้มบางๆให้สองคน
" ขอบคุณค่า " สองสาวยกมือไหว้พูดพร้อมกัน รามิลลอบยิ้มเอ็นดู
จนเวลาล่วงเลยมากว่าสองสัปดาห์ และแล้วก็ถึงวันสอบวันสุดท้าย เกิวลินหยิบกระดาษข้อสอบออกมายื่นที่โต๊ะของอาจารย์ก่อนจะเดินออกมาทิ้งให้มะลิมองตามหยังตาละห้อยเพราะเธอดันทำข้อสอบข้อสุดท้ายไม่ได้
" ฟู่ว~~~~~~~~~ " เกวลินถอนหายใจเมื่อออกจากห้องก่อนสายตามองเข้าไปนห้องก็พบเข้ากับใยหน้าของเพื่อนสาวที่ดูหมดหวัง แต่ความหวังก็ปรากฎเมื่อเกวลินมองกลับไปที่เธออีกครั้ง
" ข้อ สุด ท้าย " มะลิทำปากส่งสัญญาณให้เกวลิน หญิงสาวอ่านปากแล้วรู้ทันทีก่อนจะทำมือส่งสัญญาณให้เพื่อนสนิท
" นักศึกษา เสร็จแล้วลงไปด้านล่างค่ะ " อาจารย์คุมสอบเดินออกมาบอกแต่ไม่ทันที่จะเห็นท่าทีมะลิก็เข้าใจแล้ะลงมือทำข้อสอบอีกครั้ง
" เกล " เสียงนุ่มเรียกจากด้านกลังขณะที่เธอกำลังจะเดินไปที่ลิฟท์เพื่อลงไปรอมะลิที่ด้านล่าง
" อาจารย์ " ใบหน้าหวานฉายยิ้มกว้างส่งให้
" เสร็จแล้วหรอ วันนี้สอบเสร็จกี่โมง " รามิลเอ่ยถาม
" เสร็จแล้วค่ะ จบแล้ว " เกวลินตอบด้วยท่าทางเป็นมิตร
" คืนนี้ว่างหรือเปล่า ไปฉลองกันเลี้ยง " เกวลินมิงหน้าชายหนุ่มพลางคิดอยู่ครู่
" เดี๋ยวชวนมะลิก่อนนะคะ เกลต้องขออนุญาติคุณยายด้วย "
" ได้สิ "
" ยังไงเกลโทรบอกนะคะ ขอเบอร์อาจารย์ด้วยค่ะ " ว่าแล้วหญิงสาวก็ยื่นมือถือไปตรงหน้าให้อาจารย์หนุ่ม
" เสร็จแล้วๆรอด้วย " มะลิที่วิ่งปรี่เข้ามาก่อนชนเข้ากับแผ่นหลังกว้างของรามิลเข้าพอดี
ปั๊กก!!!
" อ้ะ ขอโทษค่ะ หยุดไม่ทัน " หญิงสาวเอ่ยอย่างรู้สึกผิดพลางถอยออกหาง เกวลินยิ้มขำกับท่าทางของเพื่อน
" รีบไปไหน " รามิลถามเสียงนุ่ม
" แฮร่ " มะลิยิ้มเจื่อนส่งให้ทั้งนึกอายที่แสดงความโก๊ะออกมา
" มะลิ อาจารย์ชวนไปเลี้ยงสอบเสร็จไปมั้ย " เกวลินเอ่ยถามต่อหน้าเขา รามิลมองมาที่มะลิทั้งส่งสายตาบางอย่างให้
" อาจารย์เลี้ยงหรอ " มะลิจ้องตากลับร้อมเอ่ยถาม เขาพยักหน้าส่งยิ้มบางๆให้
" ของฟรี ไปคะ " มะลิตอบเสียงมุ่งมั่น จนเขาส่ายหัวเอ็นดู
" โอเคงั้นเหลือแค่ไปขออนุญาติคุณยายไว้เดี๋ยวเกลโทรบอกอีกทีนะคะ " รามิลพยักหน้าส่งให้ให้เกวลินหวานเยิ้มจนมะลิแอบยิ้มตามไปด้วย
สองสาวแยกจากอาจารย์หนุ่มพร้อกมกับเดินไปป้ายรถเมล์
" กลับเลยหรอจะไปไหนต่อ " มะลิถาม
" ว่าจะกลับเลย จะพยายามไปขอคุณยายให้ได้คืนนี้จะได้เจอกัน "
" อื้มมม " สิ้นสุดการสนทนามะลิก็เดินแยกออกไปเพื่อไปที่รถของเธอที่จอดอยูโรงจอดรถที่อยู่ด้านหลัง
" นายครับนั่นผู้หญิงที่ผมเกือบขับรถชนวันนั้นนิครับ " เสียงพูดของคนขับรถในรถหรูคันหนึ่งที่จอดติดไฟแดงหน้ามหาลัยพูดขึ้นเมื่อมองเห็นเกวลินที่นั่งรองรถเมล์อยู่ สายตาคมจ้องมองให้ชัดเจนขึ้นก่อนจะรู้สึกคุ้นหน้าอย่างบอกไม่ถูก
" ก็ยังไม่ตายหนิ " กวินพูดออกมาเสียงเรียบ
" ครับ อย่างที่บอกวันนั้นแค่แผลถลอกที่หัวเข่ากับตาตุ่มครับ " ลูกน้องชุดดำเอ่ยบอกกับผู้เป็นนายก่อนที่เขาจะสาดสายตาไปยังร่างเล็กอีกครั้ง
บ้านหลังให้ที่ดูอบอุ่นของเกลิน คนตัวเล็กเดินเข้ามาจากปากซอยพร้อมกับฮำเพลงอย่างอารมณ์ดี
" เกล " เสียงจากบ้านหลังเล็กสีขาวสบายตเรียกสาวน้อยไว้ก่อนที่เธอจะหันกลับไปมอง
" ป้านุ่ม สวัสดีค่ะ " เกวลินเดินเข้าไปหยุดที่ประตูรั้วก่อนทักทายอย่างเป็นกันเอง
" เลิกเรียนแล้วหรอ " ป้านุ่ม(แม่ของมีนา)เอ่ยถามเสียงนุ่มสมชื่อ
" ค่ะ สอบเสร็จแล้ว " เกวลินตอบยิ้มๆ
" อ่ะนี่ ป้าทำพะโล้หม้อใหญ่ ฝากไปให้คุณยายมาริสด้วยนะ เกลก็กินเยอะๆนะ ตัวเล็กนึกว่าเด็กประถม " ป้านุ่มพูดยิ้มพลางแซว เกวลินรับมาก่อนยิ้มให้จนตาหยี
" คุณยายขาาาาา " เสียงเรียกหวานมาจากหน้าบ้านก่อนที่คุณยายมาริสาที่นั่งเลนอยู่ใต้ต้นไม้จะหันมามองตามต้นเสียง
" ได้อะไรมาละนั่น "
" ป้านุ่มฝากกับข้าวมาให้ค่ะ " เกวลินยื่นถุงกับข้าวไปวางที่โต๊ะข้างๆก่อนจะนั่งลงเก้าอี้ตัวเล็ก เธอจับขาของผู็เป็นยายมาวางไว้ที่ขาตัวเองก่อนจะบีบนวดให้เบาๆ รูปร่างที่ท้วมของคุณยายมาริสาทำให้เดินไปมาบ่อยๆมักจะปวดแข้งปวดขาเกวลินมักจะบีบให้ท่านอยู่บ่อคบครั้ง
" คุณยายคะ " มาริสามองหน้าหลานสาว
" คืนนี้อาจารย์ชวนไปฉลองสอบเสร็จเกลขอไปได้ไหมคะ " เสียงถามออกไปอย่างกล้าๆกลัวๆ
" ที่ไหน " ยายมาริสาถาม
" ที่ร้านxxค่ะ " เกวลินบอกออกไปก่อนเพราะยังไม่ได้ถามว่าเขาจะพาไปเลี้ยงที่ไหนไว้คุณยายอนุญาติก่อนค่อยหาร้านอีกที
" ร้านที่มีนาทำงานอยู่ใช่ไหม " คุณยายมาริสานึกคุ้นชื่อร้านก่อนจะเอ่ยถาม
" ใช่ค่ะ "
" อืม งั้นไปเถอะ ดูแลตัวเองดีๆอย่าดื่มจนเมานะ ถ้ากลับดึกก็รอกลับพร้อมมีนายายจะได้สบายใจ " คุณยายมาริสาพูดออกมาและนั่นทำให้เกวลินยิ้มกว้าโผเข้ากอดร่างท้วมเต็มอ้อมแขน
" เกลกลัวคุณยายจะไม่ให้ไป " เสียงเล็กพูดออกมาอย่างออดอ้อน มือเหี่ยวยกขึ้นมาลูบหัวหลานสาวอย่างนึกเอ็นดู
" ไปได้แต่ต้องรู้จักดูและตัวเองอย่าเอาตัวเองเข้าไปใกล้คนไม่ดี รู้ว่าไม่ดีให้ถอยออกมาเข้าใจรึเปล่าสถานที่แบบนั้นกับคนแปลกหน้าอย่าไว้ใจใคร " คุณยายมาริสาเตือนสติหลานสาวจริงจัง ก่อนที่เธอจะพยักหน้าเข้าใจทุกคำสอนของคุณยายมาริสาอยู่ในสำนึกของเกวลินมาเสมอ
ร้านxx
" ถึงแล้วโทรมานะ รออยู่ด้านใน " รามิลเมสเสจหาหญิงสาวเมื่อเจามาถึงก่อน เกวลินเปิดอ่านขณะที่กำลังรอมะลิขับรถมารับ
" อาจารย์ถึงแล้ว เหลือแค่เรา " เกวลินบอกกับเพื่อนสาวเมื่อขึ้นมานั่งเบาะาข้าง
" มีแค่เราสองคนใช่ไหม " มะลิถาม
" ไม่รู้ดิ ไม่ได้ถาม "
รถเก๋งสีขาวของมะลิจอดนิ่งที่ลานจอดรถหน้าร้านสองสาวมองไปรอบๆที่เต็มไปด้วยรถหรู คนจะมีแค่คันของเธอที่เปฯยี่ห้อติดตลาดธรรมดา
" เมื่อไหรจะมรถหรูขับแบบนี้บ้างวะ "มะลิพูดขึ้นออกมาพลางมองรอบๆอีกครั้ง
" มีสองทาง " เกลินพูดขึ้นทำให้มะลิหันมามองหน้าเธอ
" ถูกรางวัลที่หนึ่งกับหาผัวที่เป็นเจ้าของรถพวกนี้ " เกวลินพูดหน้าตาเฉยก่อนจะเปิดประตูก้าวขาลงจากรถไปทิ้งให้มะลิจิปากอยู่คนเดียว
" เดี๋ยวกูมานะ " รามิลที่เปิดดูหน้าจอก่อนจะบอกเพื่อนที่นั่งอยู่
" ไปไหนวะ อย่างชิ่งกลับนะเว้ย " เตชินพูดดักทางเพราะรามิลชอบหนีกลับก่อนบ่อยๆ
" เออไปรับเกล " รามิลตอบพลางหยัดตัวยืนเต็มความสูง
" เกล " กายที่ย้ำชื่อพร้อมเครื่องหมาย ? บนหน้า
" อ่อ น้องสาวมีนา " เตชินเป็นคนพูด รามิลเดินออกลงมายังด้านล่างก่อนออกไปที่หน้าร้านทันที
ออร่าแสบตาจากชายร่างสูงที่กำลังเดินตรงมาทางสองสาว
" สวัสดีค่ะ " มะลิเอ่ยทักทายเกลเพียงรับเท่านั้น
" พอแต่งตัวแบบนี้แล้วจำแทบไม่ได้ เหมือนเหมือนเจอที่ม.เลย " รามิลมองสองสาวพร้อมกับชมเป็นนัยๆ
เกวลินสลัดชุดนักศึกษาใส่กางเกงยีนส์รัดรูปขายาวสีขาวสะอาดตากับเสื้อเชิ้ตสีดำสบายๆปลดกระดุมออกเล็กน้อยเผยให้เห็นออกอวบที่ซ่อนรูปใต้เนื้อผ้า
เริ่มอ่านเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมได้ที่นี่
- ผู้เขียน
