ไม่กี่วันต่อมา เหอเสวี่ยอิงได้รับจดหมายของไป๋อวี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายปี สีหน้าของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ทั้งคิดถึงและเป็นห่วงเป็นใย เขาพยายามหาช่องทางการติดต่อกับคนรักของตัวเองเสมอ แต่ไม่ว่าทางใดกลับถูกปิดกั้นจากมือที่ไม่รู้ที่มาตลอดเวลา แม้กระทั่งจดหมายของไป๋อวี่เองก็ไม่เคยส่งถึงเขาเช่นกันเพราะคนเดินสารหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย คราวที่ได้รู้ข่าวจากวังหลวงมาว่าฮ่องเต้เฉินเฟยหลงมีพระบรมราชโองการให้พระอนุชาของตนเองอภิเษกกับไป๋อวี่ ในใจของเขาร้อนรนอยู่ไม่สุข นึกอยากจะกลับวังหลวงเพื่อคัดค้านตั้งแต่ตอนนั้น เพียงแต่ว่า ชีวิตของทหารในกองทัพ ราษฎรแคว้นฉิน คนในตระกูลของเขารวมถึงตัวไป๋อวี่เองทำให้เหอเสวี่ยอิงไม่อาจทำตามใจได้ ขณะที่ใจกำลังกระวนกระวายหาทางแอบกลับเมืองหลวง จดหมายฉบับหนึ่งจากไป๋อวี่ถูกส่งตรงถึงเขาอย่างที่ใครบางคนจงใจเปิดเผยให้รู้ ใจความในจดหมายฉบับนั้น เล่าถึงความ