พอฉันเห็นข้อความนั้นแล้วจู่ๆน้ำใสๆมันก็ไหลออกจากตา นี่ฉันร้องไห้งั้นเหรอวะ ยัยพิมแกจะมาอ่อนแอแล้วเป็นผู้หญิงขี้แพ้แบบนี้ไม่ได้ ฉันบอกตัวเองอยู่ในใจ ก่อนที่ฉันจะวางโทรศัพท์ของพี่ซันเอาไว้ตามเดิม
เช้าวันต่อมา~~~~~
หลังจากที่ฉันอาบน้ำล้างหน้าล้างตาเสร็จเรียบร้อยแล้วฉันก็เปิดประตูห้องพี่ซันออกมา ก่อนจะพบว่าตอนนี้พี่เขากำลังนั่งหน้าหงิกหน้างออยู่ที่โซฟา
"อ่าวพี่ซัน.....ตื่นแล้วเหรอคะ!"
ฉันพูดออกมาก่อนจะเดินไปหาพี่เขาที่โซฟา แล้วก็ทำตัวเป็นปกติทุกอย่าง เหมือนว่าเมื่อคืนฉันไม่รู้ไม่เห็นว่าพี่เขาทำอะไรกับใครยังไงบ้าง!!
"เมื่อคืนน้องล็อกห้องป่ะ?"
เขาถามฉันออกมาพร้อมกับจ้องหน้าฉันเพื่อรอฟังคำตอบ!!
"เปล่านี่คะ.....ก็เมื่อคืนหลังจากที่พี่ซันออกไปเปิดประตู พี่ก็หายไปเลยแล้วหนูเองก็เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีก็เช้าแล้ว ว่าแต่เมื่อคืนนี้ใครมาเหรอคะ!"
ฉันพูดออกไปซะยาว แต่สุดท้ายก็เลือกที่
