ตอนที่ 17 พี่รหัสของพิม

1434 คำ

@คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัย L 08.40 น. Pim Part “ยัยพิม....ไปอดหลับอดนอนที่ไหนมาเหรอจ๊ะ!!” ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองยังต้นเสียง ก่อนจะเห็นว่าเป็นยัยมิเกลนั่นเองที่พูดออกมาเมื่อกี้ ก่อนที่เธอจะหย่อนก้นลงนั่งตรงข้ามกับฉัน คือวันนี้ฉันมีเรียนตอนเก้าโมงเช้าไง แล้วตอนนี้ฉันก็กำลังนั่งรอพวกยัยมิเกลที่ม้านั่งใต้ตึกคณะ “พอดีวันนี้ตื่นเช้าไปหน่อย...ก็เลยรู้สึกง่วงอะ!!” ฉันตอบยัยมิเกลไปตามความจริง ก็วันนี้ฉันตื่นเช้าจริงๆนี่นาแถมไม่พอฉันยังจะต้องมาสูญเสียพลังงานไปกับไอ้เรื่องอย่างว่านั่นอีก พี่ซันนะพี่ซันเมื่อคืนไม่น่ายอมใจอ่อนให้เขานอนที่ห้องด้วยเลย!! “เหรออออออ.....ว่าแต่รอยที่คอนั่นมดคงไม่ได้กัดแกหรอกใช่ปะ?!” :) >//////(ตัวสูง หน้าขาว . . . ยาว) ฉันรีบหยิบกระดาษแผ่นเล็กๆในกระเป๋าออกมาดูก่อนจะมองสลับกับใบหน้าหล่อเหลาของผู้ชายที่นั่งยิ้มหน้าบานอยู่ตรงหน้าของฉันตอนนี้ ไอ้ตัวสูงกับหน้าข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม