ตอนที่4 อ่อยเสือ

824 คำ
15 นาทีต่อมา~~ @Condo Sun "นี่พาหนูมาคอนโดของพี่จริงดิ!" ฉันพูดขึ้นหลังจากที่พี่ซันเลี้ยวรถเข้ามาจอดที่ใต้คอนโดแห่งนี้ ตอนอยู่ในรถเมื่อกี้ฉันก็ไม่คิดว่าพี่เขาจะพูดจริงนะ แง่งงงงง!! "คนจริงเขาไม่พูดกันเยอะมันเจ็บคอ......ปะขึ้นห้อง!" 0.0 เห้ย!! บ้าไปแล้วววววนี่ชวนขึ้นห้องกันง่ายๆแบบนี้ก็ได้เหรอ...แล้วพอเขาพูดจบเขาก็ลงรถแล้วเดินมาทางที่ฉันนั่งทันทีก่อนที่เขาจะกระชากประตูแล้วคว้ามาที่ข้อมือของฉัน!!!!! "เดี๋ยวนะพี่....หนูไม่ไป!" ฉันพยายามเกาะประตูรถเอาไว้ แต่พี่ซันก็ดึงแขนของฉันให้หลุดจนได้ แรงควายชะมัด!! "พี่ซัน....หยุดก่อนดิพี่!" ตึกตึกตึก!!! แต่เขาก็ยังคงลากฉันให้เดินตามหลังเขาไปอยู่ดี แล้วนี่ฉันจะเอาไงต่อดีวะหรือว่าจะแกล้งปวดท้องดี ใช่ฉันต้องปวดท้องตอนนี้ พอคิดได้แบบนั้นฉันก็แกล้งทิ้งตัวลงไปนั่งกับพื้นแล้วเอามือกุมท้องทันที ปึก!!! "โอ้ยยยยย!!" "เห้ย.....เป็นไร?" "ปวดท้องอะพี่!" "เหรอ....งั้นต้องรีบขึ้นห้องเพราะเดี๋ยวพี่จะรักษาให้น้องเอง!" พรึ่บ!! พูดจบเขาก็อุ้มฉันขึ้นในท่าเจ้าหญิงทันที เห้ยพี่จะทำแบบนี้กับหนูไม่ได้นะ!! "พี่ไม่ใช่หมอ....พี่รักษาหนูไม่ได้!" ฉันรีบพูดออกไปทันที แต่แล้วพี่ซันเขาก็พูดประโยคที่ทำให้ฉันถึงกับคิ้วขมวดเข้าหากันออกมาว่า!! "ทำไมจะไม่ได้.....ในเมื่อพี่ก็มีเข็มฉีดยา!!" “เข็มฉีดยา....นี่ในห้องพี่มีเข็มฉีดยาด้วยเหรอ?” ฉันทวนคำพูดพี่ซันขึ้นมาก่อนจะถามเขาออกไป แต่พี่ซันเขากลับยกยิ้มที่มุมปากแล้วพูดออกมาอย่างหน้าไม่อายว่า.... “อยู่ในห้องที่ไหน....อยู่ในกางเกงในของพี่ต่างหาก!!” OMG!!!!! -//////- . . . Sun Part. ตอนนี้ผมกำลังอุ้มยัยตัวแสบเดินออกจากลิฟท์มาที่ห้องของผม ก่อนจะค่อยๆวางเธอลงบนโซฟากลางห้องอย่างนุ่มนวล นี่หลังจากที่ผมพูดถึงเข็มฉีดยาในลิฟท์เมื่อกี้ ยัยแสบนี่ก็ไม่ยอมพูดยอมจากับผมสักคำ แถมยังเอาแต่ก้มหน้าไม่ยอมสบตากับผมอีก ช่างแตกต่างจากที่อยู่ในผับก่อนหน้านี้จริงๆเลย แบบนี้ต้องแกล้งซะให้เข็ดโทษฐานที่คืนนี้เธอทำให้ผมเสียเหยื่อเด็ดๆไป แถมเมื่อกี้ยังแกล้งปวดท้องอีกคิดว่าลูกไม้ตื้นๆแบบนี้จะหลอกผมได้รึไง หึ!! “เห้ยเดี๋ยวพี่....จะถอดกางเกงทำไม!!” ยัยแสบนี่รีบโวยวายขึ้นมาทันที หลังจากที่ผมทำท่าจะถอดกางเกงยีนส์ออก “ฉีดยามันก็ต้องถอดดิ ไม่งั้นจะให้พี่ทำไง!!” พรึ่บ!! ผมตอบเธอไปก่อนจะถอดกางเกงยีนส์ทิ้งไปเหลือไว้แค่บ็อกซ์เซอร์เพียงตัวเดียว O.O!!!! “ดะ...เดี๋ยวนะพี่ คือว่าหนูหายแล้ว หนูไม่ปวดท้องแล้ว!!” เธอรีบพูดออกมาพร้อมกับโบกไม้โบกมือมาตรงหน้า แต่ว่าผมไม่ยอมหยุดแค่นี้หรอกครับ ผมค่อยๆขยับเข้าไปใกล้น้องเขาทีละนิดทีละนิด ก่อนจะกระซิบไปที่ข้างหูของเธอเบาๆ “ถ้าคิดจะอ่อยเสืออย่างพี่......มันต้องมีความกล้ามากกว่านี้นะน้อง หึ!!” . . . Pim Part. “ถ้าคิดจะอ่อยเสืออย่างพี่......มันต้องมีความกล้ามากกว่านี้นะน้อง หึ!!” พอพี่ซันพูดจบเขาก็ผละออกจากตัวฉันทันที นี่พี่หาว่าหนูไม่กล้างั้นเหรอะห๊ะ แล้วด้วยความที่ฉันอยากเอาชนะอิพี่มันฉันก็เลยผลักให้เขานอนราบไปกับโซฟา ก่อนที่จะตามขึ้นไปคร่อมทันที “แล้วถ้าหนูทำแบบนี้....เสืออย่างพี่จะกล้าทำอะไรหนูรึเปล่าหละ!!” เพียงเสี้ยววินาทีที่ฉันพูดจบเขาก็โน้มหน้าฉันลงไปจูบทันที ก่อนที่เขาจะพลิกขึ้นมาเป็นฝ่ายคร่อมฉันเอง “อื้อออออ!!” จ๊วฟฟฟฟ!! จ๊วฟฟฟฟฟ!! “อืมมมม!” เขาทั้งจูบทั้งดูดริมฝีปากของฉันอยู่แบบนั้นเนิ่นนานจนฉันเริ่มมีอาการหายใจไม่ออก ส่วนเขาก็ครางอยู่ในลำคอ นี่กะจะฆ่าฉันให้ตายเลยรึไงวะเนี่ย!!! “อื้ออออ!!!” แล้วก่อนที่ฉันจะขาดอากาศหายใจตายไปซะก่อน พี่ซันเขาก็ยอมถอนริมฝีปากของเขาออกไป ก่อนจะจ้องหน้าฉันแล้วพูดออกมาว่า....... “จูบเงอะงะขนาดนี้.........นี่อย่าบอกนะว่ายังซิง?” อื้อหืออออ ถ้าจะถามซะขนาดนี้ไม่ลองพิสูจน์ดูเองเลยหละพี่ แง่ง!!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม