“สวยมาก สวยเหลือเกิน...” แอนโตนิโอพูดด้วยความรู้สึกชื่นชม เมื่อได้เห็นความสวยงามของดอกบัวตูมเต่ง โดยมีปทุมถันงดงามสีดอกพลอยชมพูตั้งชูช่อ ทรวงอกอวบคู่นี้งามล้ำยิ่งกว่าอกสาวทุกคู่ที่เขาเคยสัมผัสมา หญิงสาวหลับตาแน่นหนีความเขินอายจากการแทะเล็มทางสายตาร้อนผ่าว ที่จ้องมองทรวงอกของเธอจนแทบละลาย
ดวงตาคมเข้มของหมาป่ามองอกตูมเต่งตาเป็นมันระยับ ปลายลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเองคล้ายกับกิริยาที่อยากลิ้มรสอาหารตรงหน้าเต็มแก่ ไม่รั้งรอให้เวลาผ่านไปเนิ่นนาน ปฏิบัติการกินเนื้อกวางน้อยเริ่มขึ้นทันที หลังจากที่โลมเลียทางสายตามาพอสมควรแล้ว แต่การกินอาหารรสเลิศต้องชะงักลง เมื่อเสียงนุ่มร้องค้านออกมา
“เดี๋ยวก่อนค่ะ แล้วฉันจะรู้ได้ยังไงว่าคุณจะไม่เบี้ยวฉัน” มือหนุ่มดันใบหน้าของเขาให้ออกห่าง พูดบางอย่างออกไปก่อนที่ทุกอย่างมันจะเกินเลยไปมากกว่านี้ บัวบุษยาจะมั่นใจได้อย่างไรว่า แอนโตนิโอจะไม่เบี้ยวเรื่องเงินสามแสนบ
