“คุณเสรีนี่ก็แปลกนะบัว จู่ๆ ก็พาพนักงานไปเที่ยว ตั้งตัวแทบไม่ทันบอกเมื่อวานไปวันนี้ เมื่อวานเลยต้องวิ่งหูตาตื่นไปซื้อชุดว่ายน้ำแทบไม่ทัน” น้ำทิพย์บ่นอุบกับการคิดเร็วทำเร็วของเสรี
“แต่ว่าคุณเสรีเขาก็คิดมาตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอเรื่องนี้ ประจวบเหมาะกับทางโรงแรมเขาให้ส่วนลดคุณเสรีตั้งสี่สิบเปอร์เซ็นต์ คุณเสรีเขาก็เลยต้องคว้าเอาไว้ ลดเยอะขนาดนี้ไม่รับไว้ก็โง่แล้ว” ราตรีให้เหตุผลในสิ่งที่เธอรู้มา
“นั่นนะสิ ถ้าทางโรงแรมไม่ลดให้ คุณเสรีไม่มีทางพาพวกเราไปเที่ยวหรอก ถือว่าเป็นโชคของเราก็แล้วกันเนอะ”
“ใช่ คิดแค่นี้ก็หมดเรื่อง ว่าแต่บัวเถอะซื้อชุดว่ายน้ำมาหรือเปล่า” ราตรีเปลี่ยนเรื่องสนทนา
“บัวไม่ได้ซื้อค่ะ กะว่าใส่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นก็พอ หุ่นบัวไม่สวย” บัวบุษยาพูดพร้อมกับยิ้มแก้เขิน
“ไปกันเถอะพี่หน่อง บัว เขาเรียกแล้ว” ราตรีเร่งเมื่อเด็กรถเรียกพนักงานของทรีสปอร์ตคลับจำนวนยี่สิบชีวิตให้ขึ้นไ
