8
1334 คำ
แอนโตนิโอคิดว่าตัวเองได้กลายร่างเป็นมดเดินหลงอยู่ในบ่อน้ำหวาน เรียวปากนุ่มของเธอคนนี้หวานกว่าจูบไหนๆ ที่เขาได้เคยได้สัมผัสมา หอมราวกับเขาสูดดมดอกไม้ในสวนที่บานสะพรั่ง นุ่มดังวิปครีมเนื้อละเอียด เมื่อทั้งสามสิ่งมารวมตัวกันมันจึงมีแรงดึงดูดมากมาย จนเขาไม่อยากผละจากเรียวปากหวานล้ำแสนเสน่หานี้เลย
นอกจากจูบของเขาจะทำให้เธอตกอยู่ในมนต์พิศวาส มือหนาก็เหมือนกันกำลังร่ายเวทมนต์ไปตามผิวกกายสาวผ่านเสื้อเจ็คเก็ตพอดีตัวสีน้ำเงินที่เธอสวมใส่มา ไม่เพียงเท่านั้นมือร้ายยังล้วงเข้าไปในชายเสื้อสัมผัสกับผิวเนื้อนุ่มมือ เขาใช้ชั้นเชิงในการสร้างความกระสันด้วยการไล้แผ่นหลังบางเบาๆ ด้วยปลายนิ้ว ได้ผลชะงัดร่างกายสาวสั่นระริกรับความรัญจวนที่เขาสร้างขึ้น รู้สึกผันผวนในช่อท้องราวกับว่าภายในร่างกายของตัวเองนั้นกำลังเกิดพายุโหมกระหน่ำ
“อื้อ” เสียงร้องห้ามในลำคอดังขึ้น หลังจากสติของบัวบุษยาได้เดินทางกลับมาในสมองส่วนหนึ่ง เสียงร้องอื้ออึงในลำคอเหมือนเสียงร้องห้าม ทำงานสอดคล้องกับมือนุ่มที่พยายามดึงมือใหญ่ที่กอบกุมเต้าทรวงของเธอให้ออกห่าง แต่ดูท่ามือใหญ่ที่เปรียบเสมือนตีนตุ๊กแกจะไม่ยอมละจากภูเขาลูกพอเหมาะพอดีกับฝ่ามือของเขาเลยแม้แต่น้อย กลับออกแรงเคล้นความนุ่มดุจสปริงอย่างเมามันแทน
ร่างเล็กที่เริ่มออกแรงดิ้นเพื่อไม่ให้เขาทำตามอำเภอใจทำให้ชายหนุ่มรู้สึกหงุดหงิด จับร่างกายสาวให้เอนกายลงนอนบนโซฟาโดยมีร่างหนาเกยก่ายเอาไว้กันเธอหลบหนี มือใหญ่อีกข้างรูดซิปเสื้อแจ็คเก็ตของเธอลงจนสุดก่อนจะแยกสาบเมื้อออกจากกัน ถลกชายเสื้อกล้ามสีขาวขึ้นสูงพร้อมกับเสื้อในที่ถูกเลื่อนขึ้นไปอยู่เหนือทรวงอก ทุกขั้นทุกตอนที่เขาทำเรียวปากหนาไม่เคยละจากกลีบปากต้องมนต์ของเธอเลย
คราวนี้มือใหญ่ได้สัมผัสเนื้อแท้ของก้อนเนื้อเต่งตึง มันช่างเด้งรับน้ำหนักมือของเขาเหลือเกิน นุ่มหยุ่นดุจสปริงคุณภาพดี จนเขาอยากจะสัมผัสปลายถันที่ดุนดันอยู่กลางฝ่ามือเขาเต็มแก่ ไม่รอช้าแอนโตนิโอเลื่อนใบหน้ามาอยู่ตรงทรวงอกคู่สวยทันที เพื่อที่เขาจะได้ลิ้มรสปลายถันที่เขาอยากลิ้มลอง เขาไม่รีรออ้าปากโอบล้อมยอดถันสีชมพูอ่อนทันควัน ร่างงามสะดุ้งเฮือก เมื่อความร้อนจากอุ้งปากของอีกฝ่ายไหลเวียนเข้ามาในร่างกาย
“ยะ อย่า ไม่ อือ” เสียงห้ามดูจะเบาไปเหมือนครั้งก่อน หากแต่เสียงครางกับแทรกดังขึ้นมาในตอนท้าย ใบหน้างามสะบัดกับเบาะโซฟา ใบหน้าแดงระเรื่อ ดวงตาเพ้อฝันเลื่อนลอย ทั่วทุกผิวเนื้อบนร่างกายขนลุกชัน ความรู้สึกเสียวสะท้านสะท้อนขึ้นลงในอก ช่องท้องร้อนวูบความเสียวจมดิ่งแทรกลึกเข้าไปในกลีบกุหลาบช่อสวย ยิ่งเขาใช้ปลายลิ้นร้อนชื้นละเลงไปบนยอดถัน ระรัวลิ้นเร็วจนร่างสาวดิ้นไปมา กระส่ายกระสับคล้ายกับจะเป็นไข้ เปล่งเสียงครางออกมาไม่ขาดสาย บางครั้งเขาดูดกลืนเข้าไปในปากขยับดูดเข้าดุนออก ไล้เลียไปพราง ขบเบาๆ ไปด้วย ร่างของบัวบุษยาแทบจะละลายภายใต้เรือนร่างแสนกำยำ
“อา...คุณแอนโตนิโอ” เสียงครางหวานกระเส่าดังระบายออกมาไม่หยุดหย่อน มือนุ่มพยายามอย่างยิ่งที่จะยกขึ้นมาวางบนศีรษะของคนที่ดูดกลืนยอดถันไม่ห่าง ใช้แรงอันน้อยนิดดันศีรษะทุยให้ออกห่าง เพื่อที่จะให้ใบหน้าคมหลุดพ้นออกจากทรวงอก ทว่ามันดูไม่เป็นผลเท่าไหร่เนื่องจากเจ้าของศีรษะกลับฝังใบหน้าลงบนทรวงอกของเธอมากกว่าเดิม เรี่ยวแรงสาวก็ถดถอยลงจนติดลบ
“อือ...คุณแอนโตนิโอ” เป็นอีกครั้งที่เธอเอ่ยชื่อของเขาพร้อมกับเปล่งเสียงครางออกมาด้วย ชายหนุ่มละจากเต้าทรวงอวบอั๋น ลากปลายลิ้นและริมฝีปากขึ้นไปตามลำคอระหง วนริมฝีปากและปลายจมูกไปรอบๆ ลำคอของเธอ ก่อนจะเลื่อนมาขบเม้มที่ติ่งหูใช้ปลายลิ้นเลียที่ไปมาตามกกหู คราวนี้เองบัวบุษยาสั่นไปทั้งกายราวกับลูกนกที่เปียกน้ำ
“เรียกฉันว่านีโอ นีโอ” เสียงกระซิบดังแผ่วๆ เข้าในส่วนรับฟัง ชื่อที่เขาเอ่ยบอกกับเธอคือชื่อเรียกสั้นๆ สำหรับคนที่คุ้นเคยและสนิทสนมกันเท่านั้น บัวบุษยาเป็นหนึ่งในจำนวนหลายๆ คนที่เขาอยากให้เธอเรียกเขาด้วยชื่อนี้
“คุณนีโอ” หญิงสาวเรียกชื่อเขาตามคำสั่งอย่างว่าง่าย ชายหนุ่มยิ้มเมื่อได้ยินชื่อสั้นๆ ที่หลุดออกมาจากปากงาม เขาจึงเลื่อนเรียวปากไปประกบกลีบปากอิ่มนุ่มหวาน มอบจูบที่หวานล้ำทำเอาใจสาวสั่นสะท้านเป็นรางวัลสำหรับคนหัวอ่อนอย่างเธอ
ภายในห้องกำลังร้อนรอบอ้าวด้วยเพลิงพิศวาส ร่างกายของแอนโตนิโอเดือดพล่านจนเขาอดทนต่อไปแทบไม่ได้ อยากจะประสานร่างกายให้เป็นหนึ่งกับร่างแน่งน้อยใต้ร่าง บุคคลภายนอกที่ร้อนแรงไม่แพ้แสงอาทิตย์กำลังเยื้องกรายมาหยุดที่หน้าประตูห้องหมายเลข 4210 หมายเลขห้องพักของว่าที่คู่หมั้นหนุ่ม หญิงสาวไม่คิดที่จะกดกริ่งสัญญาณตามมารยาท เลือกที่จะเปิดประตูห้องเข้าไปเพราะอยากจะเซอร์ไพร์สแอนโตนิโอว่าที่คู่หมั้นคู่หมาย ถ้าหากประตูห้องไม่ล็อก
“ไม่ได้ล็อกจริงๆ ด้วย” มาฟาลด้าพูดกับตัวเองเมื่อลองบิดลูกบิดประตูดู ปรากฏว่ามันไม่ได้ล็อกเธอจึงเปิดประตูห้องเข้าไปอย่างถือวิสาสะ หญิงสาวก้าวเข้าไปในห้องจุดแรกที่เธอยืนอยู่คือห้องรับแขก มองซ้ายมองขวาเพื่อจะหาร่างของว่าที่คู่หมั้นหรือแม้แต่ลูกน้องทั้งสามคน หากแต่ทุกอย่างกลับว่างเปล่า เสียงบางอย่างที่เหมือนคนกำลังจะขาดใจดังเข้ามากระทบกับหูของเธอ ทำให้หญิงสาวขมวดคิ้วยิ่งเดินตามเสียงครางนั้นไปด้วยความอยากรู้
“กรี๊ดดดดด นี่มันอะไรกันนีโอ นี่มันอะไรกันผู้หญิงคนนี้เป็นใคร ทำไมมันถึงมาอยู่ที่นี่ กรี๊ดๆๆๆๆ” เสียงแปดปรอทของมาฟาลด้าดังขึ้นมาทันทีที่เธอเดินเข้ามาในห้องออกกำลังกาย สองร่างที่กำลังสุมไฟสวาทให้กันและกันบนโซฟาผละออกจากกันตั้งแต่ได้ยินเสียงกรีดร้องแสบหู บัวบุษยาได้โอกาสผลักร่างหนาให้ออกห่างร่างของตน ลุกขึ้นยืนหันหลังจัดระเบียบเสื้อผ้าให้เข้าที่มือไม้สั่น ยังไม่ทันที่บัวบุษยาจะรูดซิปเสื้อแจ็กเก็ตขึ้นไปถึงระดับที่ต้องการ ร่างกายของเธอถูกกระชากอย่างแรงก่อนที่ฝ่ามือของใครบางคนจะกระทบกับใบหน้าของเธออย่างจังสองครั้งซ้อน
“เพียะ เพียะ...นี่แน่ะ ชอบแย่งผัวชาวบ้านดีนักมันต้องเจอแบบนี้”
“หยุดได้แล้วฟาลด้า ฉันบอกให้หยุดไงเล่า” ชายหนุ่มลุกขึ้นจากโซฟาวิ่งมาที่ร่างของมาฟาลด้าตั้งแต่ฝ่ามืออันหนักหน่วงของคู่ควงฟาดไปที่ใบหน้าของเทรนเนอร์สาวครั้งแรกแล้ว มือใหญ่จับมือของสาวผมบลอนด์ที่กำลังจะสะบัดไปที่ใบหน้าของบัวบุษยาเป็นครั้งที่สามเอาไว้แน่น ตวาดลั่นให้หยุดพฤติกรรมที่คล้ายกับคนไม่มีการศึกษานี้
- ผู้เขียน
