เนตรอัปสรถอยหลังกรูดๆ เธอเม้มเรียวปากแน่น เสเบือนหน้าหลบสายตาที่กระตุ้นต่อมโกรธกริ้วให้เริ่มทำงาน เธอยังไม่อยากมีเรื่องกับเขาเพราะมันอาจจะเปิดช่องให้ชายหนุ่มถือโอกาสรวบรัดเหมือนเคย
“แต่ฟ้าไม่อยากแม้แต่จะเข้าใกล้คุณเลยค่ะ ฟ้าขยะแขยง ฟ้ารังเกียจ”
“เหรอออออ...แต่เท่าที่ฉันเห็นนะแองเจิ้ล เธอไม่ได้เป็นแบบนั้นนะ เธอร้อนสะเด็ดสะเด่า จนฉันลืมเธอไม่ลงสักนาที”
“คุณ!! หยุดพูดนะ อย่าเอาความหลังมาพูดเหมือนมันสนุก คุณไม่รู้หรอกว่ามันเป็นนรกสำหรับฟ้า นรกขุมที่ลึกที่สุดกับผีห่าซาตานที่น่ารังเกียจ” เนตรอัปสรกำมือแน่น เธอแผดเสียงใส่เคฮิลล์เมื่อความอดทนขาดผึ่ง!!
“อย่างนั้นเหรอฉันเป็นปีศาจในสายตาเธอ ก็ดีฉันจะได้ไม่รู้สึกผิดหากจะทำอีกครั้ง ไหนๆ ก็ไม่เคยมีดีอยู่แล้วในสายตาเธอ!!” เคฮิลล์กระแทกเสียงฉุนๆ อบกลับ ไม่รู้เป็นไงสิ พูดกันดีๆ ไม่เคยเกิน3คำ นอกนั้นเป็นได้ถกเถียงกันตลอด ยกเว้นเวลาอยู่บนเตียงเนตรอัปสรจะ
