บทที่10.สูญเสีย...

1607 คำ

เบนส์เดินลอยชายจากไปหลังทิ้งปัญหาให้พลอยใสขบคิด ใช่สิ เธอมั่นใจได้ยังไงว่าเคฮิลล์จะไม่ไปตามหาเนตรอัปสร ทางที่ดีเธอควรตัดไฟตั้งแต่ต้นลมใช่ไหม เธอควรทำแบบนั้นก่อนที่จะเสียชายหนุ่มไปแบบถาวร ใช่เธอต้องลงมือแล้วล่ะ พลอยใสเชิดหน้าขึ้น เธอกระตุกยิ้มมุมปากและเดินนวยนาดขึ้นไปชั้นบนจุดหมายคือห้องนอนของเคฮิลล์ เพื่อลงมือทำอะไรบางอย่าง ... ตู๊ดๆ... เสียงโทรศัพท์ส่วนตัวดังขึ้น เนตรอัปสรยกมือกรีดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มทิ้งไป เธอมองดูเบอร์ที่ขึ้นโชว์แล้วจึงรีบกดรับสาย “คุณพลอยมีอะไรหรือเปล่าคะ?” ไม่มีคำตอบมีแต่เสียงคลื่นแทรกดังซ่าๆ...แต่เนตรอัปสรก็ตั้งใจฟังเมื่อมันอาจจะมีเรื่องสำคัญที่พลอยใสต้องการให้เธอรู้ “คุณฮิลล์ให้คุณฟ้ากลับไปแล้วใช่ไหมคะ?” เสียงพลอยใสดังรอดเสียงแทรกที่ดังอื้ออึง “ใช่...ไปก็ดีฉันเอือมจะแย่ แค่เห็นหน้าฉันยังอยากจะอ้วก” เสียงเข้มๆที่เธอจำได้แม่น เสียงของผู้ชายใจร้ายคนนั้น “ฟ้าทำให

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม