คฤหาสน์อีเมอร์สัน
"เป็นไงบ้างจ๊ะหนูอัญ มัมต้องขอโทษด้วยนะที่ไม่ได้ไปเยี่ยม" มาดามเอรินาเอ่ยบอกกับลูกสะใภ้
"อัญสบายดีค่ะ มัมไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ" เธอบอกด้วยนํ้าเสียงยิ้มแย้ม
"แล้วคุณพิมุขกับคุณหญิงนริสาจะกลับจากฝรั่งเศสวันไหนจ๊ะ?"
"พรุ่งนี้คะ"
"คุยอะไรอยู่หรอครับสาวๆ" ริชาร์ดที่เข้าไปคุยธุระกับผู้เป็นพ่อเดินกลับออกมาพร้อมกับเอ่ยถามแล้วเดินเข้าไปนั่งลงข้างๆเมียรัก ไม่ต่างจากผู้เป็นพ่อที่รีบเข้าไปนั่งลงข้างๆผู้เป็นภรรยา
"เรื่องทั่วไปนะคะ ว่าแต่หิวกันหรื่อยังค่ะ?" มาดามเอรินาบอกแล้วถามกลับ
"นิดหน่อยครับ" ริชาร์ดตอบ
ด้านฟีนิกซ์
"ทำไมมันทรมานแบบนี้ล่ะที่รัก" ร่างหนาที่นอนขดตัวกอดรูปคนรักอยู่บนเตียงกว้าง นํ้าตาที่มันหยดออกมาแทบจะหมดตัวเขาแล้ว ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปเขาก็ยังจมปักอยู่แบบนี้ ทางเดินข้างหน้ามันช่างมืดมน เมื่อไม่มีมือของใครอีกคนช่วยฉุดดึงให้เขาเดินก้าวมันไปพร้อมกัน
"อึก พี่คิดถ
