"อ๊วกกกกก อึก อ๊วกกกกก แค่กๆ"
"ไหวไมคะคุณอัญป้าว่าไปหาหมอดีไหมคะ" ป้าจันทร์ใช้มือลูบหลังคนที่โก่งคออาเจียนออกมาจนจะหมดไส้หมดพุงตรงเคาน์เตอร์ห้องน้ำ เธอเป็นแบบนี้มาสองสามวันแล้ว เธอรู้สึกพะอืดพะอมเหมือนจะอ้วกทุกครั้งที่ได้กลิ่นอาหาร และที่สำคัญเธอรู้สึกเหนื่อยง่าย และหงุดหงิดง่ายด้วย
"อ๊วกกกกก โอ๊กกกกก อึก อัญไหวคะ ป้าจันทร์ช่วยไปมะนาวจิ้มเกลือให้อัญหน่อยได้ไหมคะ" เธอเอี้ยวหน้าบอกป้าจันทร์ ป้าจันทร์ถึงกับมึนงง แต่ก็พอดูออกกับอาการของนายหญิงของบ้าน อาการของคุณอัญเหมือนคนแพ้ท้องไหนยังจะอยากทานอะไรเปรี้ยวๆอีกท้องแน่นอนงานนี้มาดามเอรินาคงได้อุ้มหลานสมใจแน่
"ค่ะๆ" ป้าจันทร์ประคองร่างของอัญริสามานอนพักที่เตียงก่อนจะรีบลงไปเอามะนาวจิ้มเกลือมาให้เธอทาน
มือบางสัมผัสกับหน้าท้องแบนราบของตัวเบาๆพร้อมกับลูบไล้ไปมา ไม่ใช่เธอไม่รู้ว่าอาการที่เธอเป็นอยู่คืออะไร...เพราะประจำเดือนของเธอไม่มาเกือบเดือนแล้
