"แน่ใจใช่ไหมว่าไม่เป็นอะไรจริงๆ"
เสียงนุ่มเอ่ยถามขณะที่จดจ้องหน้าจอแสดงผลบนตักไปด้วย คำถามเดิมๆ พาให้แอนดรอยด์หนุ่มอดไม่ได้ที่จะทอดมองเจ้าของตัวขาวอย่างอ่อนใจ
ดาร์เลเน่ถามคำถามนี้กับเขามาห้าครั้งแล้ว แต่ละครั้งก็ไม่ใช่จะไม่ฟังคำตอบที่ว่าไม่เป็นอะไรจริงๆ ของเขา เธอฟังและตั้งใจฟังเสมอ แต่ไม่วางใจเลยสักครั้ง
ดวงตาคู่สวยเอาแต่จ้องหน้าจอที่ปรากฏข้อมูลค่าพลังงานและภาพสแกนร่างกายภายในของเขาอย่างไม่ลดละ ไม่หันกลับมาสนใจกันเลยสักนิด
"นิคครับ...ผมแน่ใจครับ ไม่เป็นอะไรจริงๆ" โดมินิคยืนยันหนักแน่นก่อนจะขยับเข้าไปใกล้ ดึงมือของอีกฝ่ายมากุมเอาไว้ ส่งมอบความอบอุ่นจากฟังก์ชันเลียนแบบความร้อนในร่างกายหญิงสาวให้ดาร์เลเน่อย่างปลอบประโลม
ใบหน้าขาวสว่างเต็มไปด้วยความกังวลทว่ายังยอมที่จะละสายตามามองเธอ แววตาหนักใจเบาบางลงหลายส่วนยามที่เราสองคนสบตากัน
แต่ก็ยังหลงเหลือความไม่แน่ใจเอาไว้แม้ว่าทุกอย่างจะยังอย
