“ก็ประมาณสักร้อยกว่าคน แต่บางช่วงก็อาจมีถึงสามร้อยคน”
มุกระวีทำตาโต “ถ้ามากขนาดนั้น แล้วจะเอ่อ...จับฉลากกันยังไงคะว่าใครรับใช้วันไหน”
ชีคฟาริสนึกขำ คำถามแบบนี้คงไม่มีหญิงชาวมีดิสคนใดกล้าถาม “ส่วนมากแล้วคนที่เลือกนางในฮาเร็มขึ้นรับใช้จะเป็นพวกยูนัคซึ่งเป็นขันทีที่ทำหน้าที่ฝึกอบรมนางในฮาเร็มมีการจัดคิวซึ่งมีรายละเอียดปลีกย่อยมาก แต่ถ้าคุณอยารู้ลึกลองมาเป็นนางในฮาเร็มของผมดูไหม ผมจะได้ลองเปิดฮาเร็มดู แต่ในฮาเร็มก็จะมีแต่คุณคนเดียว ต้องรับใช้ผมทุกวันทุกคืน ไหวไหม”
“ไม่ไหว เอ๊ย ไม่เอา ต้องให้ย้ำกี่ครั้งว่าไม่อยากเป็นนางในฮาเร็ม”
“เอาจริงๆ อยากเป็นไหม” ฟาริสแหย่กลับ เขาไม่เคยมีความสุขที่ได้คุยกับสาวคนไหนเท่าสาวไทยคนนี้มาก่อนเลย
มุกระวีหน้าแดงจัดแล้วรีบหลบสายตา “ตกลงชวนมาทัวร์ หรือจะมาหยั่งเชิงชวนเข้าฮาเร็มบอกแล้วไงว่าไม่มีวัน” มุกระวีย้ำ
ชีคฟาริสอมยิ้ม “แล้วเธอมีคำถามอีกเยอะไหม ถ้าจะถามอีก
