เด็กสาวเกร็งตัวและพยายามบิดตัวหนี นั่นทำให้รามรู้ตัวว่ามันเกินไปหน่อย
รุกมาก ไก่ตื่นหมดพอดี...
เขาจึงค่อย ๆ ปล่อยมือจากเธอ
“ ขอบคุณค่ะคุณราม ” เธอว่าก่อนจะก้มหน้างุดแล้วรีบเดินหนีไปปรุงอาหารต่อและแล้วเสร็จโดยใช้เวลาเพียงไม่นาน แสดงให้เห็นว่าเธอชำนาญในการทำอาหารจริง ๆ
“ เดี๋ยวฉันกินที่นี่เลย ไม่ต้องไปตั้งโต๊ะในเรือนใหญ่ให้มากเรื่อง ”
“ จะดีหรือคะ ” วุ้นหวานถามเสียงอ่อย
“ ดี เธอกินมื้อเย็นหรือยัง ”
“ ยังค่ะ ”
“ ถ้างั้นก็กินด้วยกันพร้อมกับฉัน ”
“ ตะ... แต่ว่า ”
“ ห้ามมีแต่ นี่คือคำสั่ง ”
“ วุ้นกลัวป้าจันดีว่าเอา ” เธอสารภาพเสียงอ่อย
“ ฉันเป็นเจ้านาย และเธอจะไม่ถูกป้าของเธอซึ่งเป็นลูกจ้างของฉันดุเพียงเพราะนั่งกินข้าวเป็นเพื่อนตามที่ฉันขอ โอเคไหม ”
“ ค่ะ ”
“
