วุ้นลืมมันไปหมดแล้ว

1080 คำ

          เธอพยักหน้าแล้วรับคำในที่สุดทั้งที่ในจิตใจก็ยังกังขาอยู่         “ อืม ”         “ ขอบใจนะวุ้น ” กานต์คลี่ยิ้มออกมาอย่างโล่งใจ         พลันประตูห้องก็ถูกเปิดออก และปรากฏชายร่างสูงใหญ่หน้าตาคมสันในชุดกาวน์สีขาว         “ คุณราม ! ” วุ้นหวานเรียกชื่อผู้มาเยือนด้วยความตกใจ รีบดึงมือที่ถูกกานต์กุมเอาไว้ออกทันที         แต่ไม่ทันแล้ว เพราะรามเห็นภาพนั้นเต็ม ๆ !         กรามได้รูปของนายแพทย์ราเมศวร์ถูกขบเป็นสันนูนอย่างไม่รู้ตัว         เด็กโง่เอ๊ย สุดท้ายก็กลับไปให้อภัยไอ้หมอนั่นหรือไงนะ นี่ผู้หญิงทั้งโลกจะชอบผู้ชายเลวกันหมด ดี ๆ ไม่ชอบใช่ไหม         ได้ ถ้าทำดีแล้วไม่เกิดผลอะไร เขาจะลองร้ายดูบ้าง !         “ เป็นไงบ้างวุ้นหวาน ฉันได้ข่าวจากลุงดำว่าเธอปวดท้อง หมอให้ยาแล้วดีขึ้นหรือเปล่า ” เขาถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ         “ ดะ... ดีขึ้นแล้วค่ะคุณราม ”         “ แล้วนี่ใคร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม