2 เดือนแล้วที่เธอใช้ชีวิตอยู่ในคอนโดเดียวกับเขา
แกร๊ก>>> เสียงประตูห้องเปิดออก
เธอสะดุ้งทันทีหันไปมองด้วยความตกใจ ทำไมวันนี้เขากลับมาเร็วจัง ปกติเขาต้องมาถึงห้องเกือบทุ่มนะ แต่นี่มันเพิ่งจะ 6 โมงเองแล้วเธอก็ยังเตรียมอาหารไม่เสร็จด้วย
“เอ่อ...”
เธอยืนอึ้งอยู่หน้าเตาโดยที่มือยังถือทัพพีที่คนอาหารในหม้ออยู่
“ฉันจะออกไปทานข้าวกับน้องมินที่บ้านนะ ก็เลยกลับมาอาบน้ำแต่งตัว....”
เขาหันมามองเธอที่ยืนนิ่งๆทำหน้าไม่ถูก
“แล้วคุณจะกลับมานอนห้องไหมคะ...?”
“คงไม่...ฉันว่าคืนนี้ฉันคงกลับไปนอนที่บ้านเลย”
“ค่ะ...”
เขาพูดจบก็เดินเข้าไปในห้องอาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จเรียบร้อย เขาก็เดินออกมาไม่เห็นเธอแล้ว แต่อาหารที่เธอทำยังอยู่ในหม้อมันคงสุกพอดี เขาหันไปมองที่ประตูห้องนอนของเธอ แล้วก็ตัดใจเดินออกจากห้องไป
....
บ้านมินนารา
“พี่พีเป็นอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมทานน้อยจัง...?”
“เปล่าครับ พี่ไม่
