สภาพใบหน้าที่บวมช้ำและรอยฟกช้ำตามตัวของน้ำหวาน ทำให้เขาเห็นถึงกับอึ้งต้องลงจากรถไปดูเพราะเห็นเธอกำลังยื่นนิ่งอยู่หน้าโรงแรมข้างถนน “เธอ...” เขาเรียกเธอช้าๆแล้วเดินไปใกล้ตัวเธอ แต่เธอยังยืนนิ่งอยู่ไม่หันมามองหรือสนใจเขาเลย เขาไปยืนคู่กับเธอแล้วหันไปมองใบหน้าเธอด้านข้าง “นี่มันเกิดอะไรขึ้น...?” “....” เธอไม่ตอบแต่อยู่ๆก็ปล่อยโฮออกมาจนเขาตกใจ “ฮือออออ....หวานเป็นอย่างที่คุณพูดทุกอย่าง หวานทำอย่างที่คุณเคยดูถูกไว้จริงๆ หวานใช้ร่างกายตัวเองเข้าแลกเพื่อให้ได้เงินจากไอ้เสี่ยนั้น หวานยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เงิน...แต่พอหวานไปถึงหวานก็ทำไม่ได้” เขายืนมองดูเธอพูดพรั่งพรูออกมาทั้งน้ำตา จนเขาเริ่มรู้สึกสงสารเธอ “หวานจะออกมาจากห้องนั้นแต่มันไม่ยอม...อึกๆๆๆ มันทำร้ายหวาน มันทุบตีหวานแล้วมันก็...” “มันทำอะไรเธอ...?” “มันพยายามจะปล้ำ มันจะปล้ำหวาน แต่หวาน แต่หวาน....” “เธอทำอะไรมัน บอกมาสิ