ดวงตะวันลาลับขอบฟ้า ก่อกำเนิดแสงทองดวงแรก
ในป่ารอบๆ ปราสาท นกเริ่มร้องเจี๊ยก ๆ และดอกไม้สดก็เริ่มส่งกลิ่นหอมหวาน
ผ่านช่องว่างระหว่างผ้าม่านยุโรปที่ปักอย่างซับซ้อน ดวงอาทิตย์ส่องเข้ามาในห้องและส่องผู้คนที่ง่วงนอนบนเตียง
ลอเรลตื่นขึ้นเนื่องจากความร้อน ผู้ชายที่นอนอยู่ข้างหลังเธอมีมือและเท้าโอบตัวเธอไว้ราวกับปลาหมึก แม้แต่อัตราการหายใจของเขาก็ยังผิดปกติ
ชายคนนั้นฝังหัวของเขาไว้ที่คอของเธอราวกับสัตว์ประหลาดที่กินมนุษย์ต้องการดูดลมหายใจของเธอ
ลอเรลพูดไม่ออกและเอียงคอ
ด้วยการเคลื่อนไหวที่อ่อนโยนนี้ ร่างกายของเธอรู้สึกเหนื่อยล้า เธอปวดหัวและเจ็บคอ
เมื่อคืนเธอแทบไม่ได้นอน แต่เธอยังมึนงงและไม่อยากลืมตาเลย
เธอโกรธมากจนเอื้อมมือไปดันแขนเขาออกและพูดพึมพำอย่างคลุมเครือว่า “เกรกอรี่ ปล่อยฉันนะ!”
“อื้อ อย่าเสียงดังสิ กลับไปนอน!” เสียงของชายผู้นี้เบาและเซ็กซี่เป็นพิเศษในตอนเช้
