แม้ว่าเตียงใหญ่ในห้องของ เกรกอรี่ จะนุ่มนิ่มและเบา แต่ ลอเรล ก็ยังรู้สึกเวียนหัวหลังจากถูกโยนลงไปบนเตียง ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงได้หยาบคายและรุนแรงอยู่เสมอ? เขาอ่อนโยนสักครั้งไม่ได้หรือไง? ลอเรล สูญเสียคำพูด เธอพยายามลุกขึ้นนั่ง เอามือแตะหน้าผาก แต่ถูก เกรกอรี่ ผลักกลับอย่างรวดเร็ว ลอเรล ได้กลิ่นฟีโรโมนของผู้ชายที่เปล่งออกมาจากร่างสูงแข็งแรงของเขา ขณะที่เขากดตัวเองเข้าหาเธอ เขาคว้าข้อมือของเธอและตรึงไว้เหนือศีรษะของเธอ เสียงแหบที่ลึกและแหบดังมาจากด้านหน้าของเธอ “บอกฉันที! ทำไมเธอถึงกล้าได้ขนาดนี้? ลอเรล โต้กลับอย่างเขินอาย “ฉัน ฉันไม่ได้ยั่วคุณนะ...” “ไม่งั้นหรอ? เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นทำไมคุณถึงจูบผมเมื่อตะกี้นี้ ทำไมคุณทำอย่างนั้นกับผม? คุณต้องทำมันเพื่อมีจุดประสงค์แน่!” ลอเรล สัมผัสได้ถึงเสียงกระซิบลึกๆ ของชายคนนั้นและลมหายใจอุ่นชื้นที่สัมผัสใบหน้าของเธอ เธอรู้สึกว่าหูของเ