เกรกอรี่บีบคางของเธอและเอนตัวไปกระซิบที่ข้างหู น้ำเสียงของเขาทุ้มต่ำและน่าฟังแต่คำพูดของเขาดูน่ากลัวและประชดประชัน
“ฮึ เธอเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้วงั้นหรือ เธอคิดว่าฉันแอบชอบเธอจริงๆ อย่างนั้นหรือ เธอคิดว่าตัวเองสูงส่งมากเลยสินะ”
ลอเรลรู้สึกสะอึกอยู่ในใจ
ถ้าเขาดูถูกเธอมากและมองว่าเธอมีค่าน้อยถึงเพียงนี้ เหตุใดเขาถึงพยายามจับตัวเธอและบังคับเธอมาตั้งแต่แรก
ทันใดนั้นประตูก็ถูกผลักเปิดออก
แอนเซลเดินเข้ามาพร้อมจับมือกับจูลี่ ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความโกรธ
เขาปล่อยมือของจูลี่และรีบไปหาลอเรล “แม่! แม่ไม่เป็นอะไรใช่ไหม ไอ้คนเลว ฉันจะสู้กับแก!”
แอนเซลเริ่มชกและเตะเกรกอรี่ด้วยใบหน้าที่แสดงถึงความเกลียดชัง
ร่างอ้วนกลมของจูลี่เดินเซและเกือบจะล้มลงเมื่อแอนเซลผลักเธอออกไป เมื่อเธอเห็นว่าแอนเซลกำลังตีพ่อของเธอ เธอจึงวิ่งไปหาเขาทันทีพร้อมท่าทางหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด ใบหน้าเล็ก
