บทที่ 6
ความสัมพันธ์ที่พัฒนาขึ้น (หรือเปล่า?)
ฉันมองสบตากับหมอดินที่พยักหน้าว่าจะไปส่งฉันตามคำบอก จากนั้นพนักงานของฉันก็ยังคงลังเลที่จะกลับไปที่ห้องเสื้อเพราะว่าไม่รู้ว่าฉันกับหมอดินรู้จักกัน “ค่อยๆ เดินนะครับ”
“ไม่ต้องห่วงนะคะ เอวารู้จักกับคุณหมอดินค่ะ”
“โอเคค่ะ เดี๋ยวที่ห้องเสื้อพวกเราจะจัดการให้คุณเอวาเองไม่ต้องห่วงค่ะ”
เมื่อพวกเขาเดินออกไปหมอดินก็สอดแขนเข้าเอวของฉันจากนั้นก็จับมือฉันค่อยๆ พาเดินเข้าไปในห้องตรวจ สายตาเอาแต่มองมือหนาที่อบอุ่นพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว
“ผมเห็นด้วยกับพวกเขานะครับ”
“เรื่องอะไรคะ?” เลิกคิ้วขึ้นขณะเดินขึ้นบันไดสามชั้นเพื่อนั่งบนเตียงเปลสำหรับตรวจร่างกาย หมอดินก็ยกขาทั้งสองของฉันขึ้นและพลิกข้อเท้าขวาฉันดู “หมอยังไม่ตอบฉันเลย”
“ก็ที่พวกเขาบอกว่าคุณไม่น่าจะตกส้นสูงได้” รอยยิ้มที่ฉีกกว้างบ่งบอกว่าเขาต้องการจะแกล้ง จึงตีมือลงบนท่อนแขนแกร่งเบาแต่ไม่หน
