“คุณชอบที่ฉันแต่งตัวแบบนี้ไหมคะ?” เอี้ยวตัวให้เขามองซึ่งหมอดินก็หันมามองขณะที่รถจอดติดไฟแดง
“ถามทำไมครับ”
“หมอเคยบอกว่าไม่พอใจที่ฉันแต่งตัวแบบนี้ แล้วถ้าฉันเปลี่ยนหมอดินว่าโอเคไหมคะ” สีหน้าของหมอดินนิ่งไปทันที ก่อนจะค่อยๆ เผยรอยยิ้มวางมือลงบนศีรษะฉันจากที่ย้ายออกจากขาอ่อน
“ใช่ผมเคยบอก แต่ผมไม่เคยห้ามนี่ครับ”
“...”
“ผมอาจจะไม่เห็นด้วยที่คุณแต่งตัวเซ็กซี่ แต่ผมก็ไม่ได้อยากให้คุณเอวาเปลี่ยนเพื่อผม” ใบหน้าของฉันงอง้ำริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันขณะฟังในสิ่งที่หมอดินพูดต่อจากนี้ “แต่งตัวแบบนี้แล้วสวยมากเลยนะครับ”
“หมอ...”
“ไม่ต้องทำเพื่อใครหรอกครับ ทำเพื่อตัวเอง ตัวของคุณมีความสุขก็ทำต่อไปเถอะครับเพราะผมก็จะมีความสุขตามไปด้วย” รอยยิ้มที่ฉีกกว้างจนดวงตาคมปิดตามไปด้วย เป็นผู้ชายคนแรกเลยมั้งที่รอยยิ้มของเขาไปพร้อมกับดวงตาหายากมากๆ และมันดูดีสุด ราวกับว่าเขาเป็นผู้ใหญ่ที่ใจดี อ่อนโยนและห่วงใยฉัน
