บทที่ 5
เอวาหวั่นไหวกับหมอดิน
“มาแล้วค่ะ ฉันไม่รู้ว่าหมอดินชอบทานอะไรเลยชงชามาให้แทน”
“ขอบคุณมากครับ”
มองชีสเค้กบลูเบอร์รีที่อยู่ตรงหน้าของผมพร้อมกับมองของเอวาที่เป็นคุกกี้ เธอก็เทชามะลิกลิ่นหอมจนรู้ได้ว่ามันคือชาอะไร เธอดันแก้วชามาให้ผมจากนั้นก็ถอนหายใจออกมา
“พ่อของฉัน ท่านป่วยเป็นอะไรมากไหมคะหมอ?” ผมที่จิบชาอยู่ก็วางแก้วลงพลางส่งยิ้มให้กับเธอ
“ไม่ได้ป่วยอะไรมากครับ ความดันของท่านต่ำว่าเกณฑ์ผมก็เลยจัดวิตามินให้ท่านแล้วก็ให้พักผ่อนเยอะๆ”
“พ่อไม่ชอบไปโรงพยาบาล”
“เหมือนกับคุณไงครับ ที่ไม่ชอบไปโรงพยาบาลเหมือนกัน” เอวาย่นจมูกจนผมยิ้มออกมา “ผมบอกท่านไปแล้วครับว่าจะมาตรวจสุขภาพให้ทุกวันช่วงที่คลินิกปิด”
“...”
“ผมก็เพิ่งจะรู้นะครับว่าคุณอัตพลเป็นพ่อของคุณเอวา” บังเอิญในบังเอิญแบบสุดๆ เอวาก็นิ่งไปทันทีพลางหลุบสายตามองมือตัวเองก่อนจะมองสบตากับผมอีกครั้ง
“หมอดินไม่ชอบทานชีสเค้กเหรอคะ?”
